Μην φοβάστε την αγάπη,δεν υπάρχει,
καλύτερα να πάτε για κούρεμα,
μια υπέροχη Τροικάνα,
θα σας δείξει άγριους στο κόσμο,
όσο πρέπει,για να αγαπηθούν
μεσα απ΄τη κρίση τους,
οι ίδιοι
Μπορείτε να τραγουδάτε την ώρα
που ο κύριος με τη λευκή ποδιά
θα σας παγώνει το σβέρκο με το ξυράφι,
το κόκκινο άσπρο περιστρεφόμενο,
γάζες,αίμα και φρέσκα τηλεπεριοδικά,
ψεύδος μέσα στις γυαλάδες των ψαλιδιών
παντού γυαλάδες στα κουρεία
Παγκόσμιες ημέρες,άχρηστες,
σαν αντρικές κομμένες τρίχες,
γεμίζουν το πάπλωμα του κόσμου
και ζεσταίνουν τα πόδια των πολλών,
με πετσοκομμένη σημαντότητα και
και ακρωτηριασμένες συνθήκες,
χωρίς κάτοχο, χωρίς δημιουργό,
άσπρες και κόκκινες περιστρεφόμενες λωρίδες,
χαρά,χαρά,χαρά,χαρά,χαρά!
Ποτέ με ψαλίδι,πάντα με τη μηχανή
στη σκάλα 2,όλο το κεφάλι,
όταν με αγγίζει,γεμίζει το μυαλό δελφινοφάλαινες,
και τα παχουλά ζεστά χέρια του
είναι σαν να κάνουν εμπειρογνωμοσύνη
σε ένα υπέδαφος με ημερομηνία λήξης
Τα πιο ερωτικά επαγγέλματα ξεφεύγουν
της κοινής γνώμης,σε όλα τ'άλλα πέφτει μέσα
,γαμημένη,καινούρια πράγματα γεννιούνται
νεκρά και κυβερνούν και τρέφονται με θλίψη
Κάποτε οι κουρείς θα αντιλαμβάνονται
τηλεπαθητικά τις σκέψεις μας σαν μας
αγγίζουν τα κεφάλια με τα ψαλίδια
και τότε θα τα αφήνουν κάτω
και θα μας παίρνουν αγκαλιά
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι θέλουν να τρώνε
θαλασσινά δίπλα στο κύμα και όχι κρεατικά δίπλα στα
σφαγεία,ίσως γιατί τόπος μαρτυρίου του καθενός
δεν είναι εκεί που πεθαίνει αλλά εκεί που καταλαβαίνει
πως τον σκοτώνουν
Γι'αυτό ας κουρευτούμε,αναμένοντας καρτερικά το έπαθλο
της καραμέλας ούζου και με καινούρια πεταχτά αυτιά
ας κοιτάξουμε ψηλά εκεί που πετάει ο Superman,
όλο και πιο ξεθαρρεμένα,μοστράροντας το άπλυτο βρακί του
και ρένοντας με νεκρές τρίχες εφηβαίου τον κόσμο που
παραληρεί από κάτω για να τον σώσει απ'τη ναρκοθετημένη
φαντασία
Ούτε η τέχνη,ούτε η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο
γιατί ο κόσμος δεν θέλει να σωθεί,θέλει να νικήσει
