Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019

Αστικά παραμύθια



To λεωφορείο μου σταματά δίπλα στη στάση
Βλέπω τα τεράστια κεφάλια των πεζών
να σχηματίζουν ο με το στόμα δίπλα στο τζάμι
σαν τεράστια χρυσόψαρα

Μπαίνει κι αυτός ντυμένος παραμυθένια,
Ξεχωρίζει σαν νεκροτόμος που δουλεύει υπερωρίες
Θέλω να μείνω ως τη στάση του αλλά βρέχει
κ το mi band μου δείχνει ήδη 700 καμένες θερμίδες

Αν είναι γραφτό θα τον ξαναδώ κ θα γίνουμε η
πιο ανθεκτική συσκευασία για όλες μας τις φαντασιώσεις
Είμαι σίγουρος πως ήταν ξένος.

Νομίζω πως τελικά η αλήθεια των πόλεων κρύβεται
στις μνήμες των τουριστών και των μεταναστών