Δάχτυλα στην άκρη της εξέδρας

'Εχουν γραπώσει την άκρη της εύπλαστης  εξέδρας 

αυτάρκεις εξερευνητές εν μέσω μιας κουρσάρικης ενέδρας

κανένα δεν πείθουν για το αντανακλαστικό του δραγμού

υποψιάζομαι μια παράταση απτικού αισθησιασμού

μηνύω γυμνούς εντολοδόχους να τα λιμπιστούν ορθά κοφτά  

βγαίνοντας κάτω από  ομπρέλες με προτεταμένα στόχαστρα

τα ξύνω  σε νησιώτικο σκυλόδερμα,τα μουλιάζω  με ωκεάνιο ποτιστήρι

και ανάμεσα στις μπουρμπουλήθρες  χάνεται ο κόσμος τους ολότελα  από ένα πόσιμο ποτήρι

τρυπήσανε το στρώμα, έκαναν εμετό ληγμένα άρμενα 

 τώρα τον ουρανό τους ας σηκώσουν ονειρευάμενα

η φωνή σου θα μου  αφηγείται  πάντα  ηλιόλουστα κύματα

ενώ εγώ θα ξεβράζω  ένα φιδέ  από αιματηρά οδοντονήματα

σημαίες τοπογραφίας,αετοφωλιές όχι πια,

κατακρύμνιση  με στυλ θα πει  βουτιά 

κάντε με τη μεγάλη σας ουρά!

σκάει η πλάτη!ανοίγει μέτωπο η αντηλιά!

ίδιος με χόνδρο κάτω από τάφο βλαστωμένο

χρόνος υπολειπόμενος που δεν σας  καλτσοδένω

αλαλιασμένα με εκτινάσσουν

το κέντρο πώς θα χάσουν

φτου ξελευθερία άνεμε μαλάκα 

πάντα στης βαρύτητας κρύβεσαι  τη λάκα

δέκα πλάνες έντρομες  τώρα πως κοιτούνε

στις παλάμες δουλικό που έγινα θρηνούνε

P.S (ή Ψιτ!) το ποίημα αποτελεί διασκευή του ομώνυμου ποιήματος που είχα αποστείλει πριν χρόνια στον ιστότοπο e-missos

Ψευδοτσιτάτο no.3

"Μακάρι στα Ελληνικά τραγούδια όλα τα Κρητικά μαχαίρια να στομώσουν σφάζοντας όλα τα διαβατάρικα πουλιά"



Μελωδός Πειθήνιος :Ο πασίγνωστος ευρασιτέχνης μουσικών οργάνων και τεχνουργημάτων μετά από μια βιογραφική συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει για το περιοδικό "Αέναο Μπεντίρ" είχε αναθεωρήσει κάποιες πυρφόρες δηλώσεις και με είχε παρακαλέσει να μην τις συμπεριλάβω στο κείμενο.Δεδομένης όμως της εκτροπής και της καταστρεπτικής γιγάντωσης των φαινομένων που ακολούθησαν τα  τελευταία χρόνια την κυκλοφορία του "Έντεχνου Ριμαριστή" με εξουσιοδότησε σε ετεροχρονισμένη δημοσιοποίηση των λογοκριμένων σημείων της συνέντευξης:

"Εμένα η αγάπη για τη μουσική ήταν ισοδύναμη με την αγάπη για τη φύση και για την αγάπη για την Αριστερά για να μην σου πω πως προήλθαν κι απ΄την ίδια κοιτίδα. Στη Κυψέλη το 70'  μικρός καθώς έπαιζα  με τα άλλα παιδιά μας ερχόταν το αγιάζι απ'τις Τρεις Γέφυρες και μας ίσιωνε τις τρίχες στο σβέρκο,μας κατέκλυε  τότε ένα ένθεο δέος, σκεφτόμασταν υπάρχει και κάτι άλλο πιο μεγάλο μετά την Πατησιών και κοιτάγαμε στον ορίζοντα με δάκρυα.Μετά στη Φυλής οι πρώτες επαφές με τις εξωτικές πόρνες που ερχόντουσαν απ'τη Σρι Λάνκα μέσα στα ψυγεία των τάνκερ και αναγκάζονταν να εκδωθούν,  χιλιάδες μυρωδιές τρυγούσαμε στα κορμιά τους λαφίνες μαριόλες όλες τους ,κόλλαγες Σύφιλλη απ΄αυτές και καθόσουν και τη χάζευες σαν πίνακας του Pollock ήτανε,  στη Φωκιώνος μετά τη κάβλα που ψοφάγαμε στη πείνα   πηγαίναμε στο Πολίτικο Ζαχαροπλαστείο του Καράμπεη και τρώγαμε ταούκ γιοκσού με κέτσαπ -αμβροσία,ήταν τότε κάποιοι εναπομείναντες ρεμπέτες και βγάζανε τα ούτι και τις Stratocaster  και γινότανε ένα πράγμα, μια μυσταγωγία, διονυσιασμός σκέτος, ερχόντουσαν και Κνίτες και λέγανε τα δικά τους και γινόμασταν όλοι ζαμπόν.Μεγαλώνοντας ήρθαν οι παρεούλες και οι διακοπές με σκηνές στα νησιά της άγονης γραμμής που εκεί θες δεν θες περνάς σε άλλη διάσταση, δεν είναι δυνατόν να έχεις πιει τώρα κανένα "καλό" να είσαι κάτω από τη ξαστεριά με τη κοπέλα σου αγκαλιά και να μην σκεφτείς πως απέναντι βρίσκονται οι χαμένες πατρίδες και από πάνω σου οι εξωγήινοι, αυτό θα ήταν πολύ εγωιστικό, δεν είσαι άνθρωπος αν δεν το σκεφτείς, δεν είσαι Έλληνας"

"Μετά ήρθαν οι σπουδές στο Μετσόβιο,διάβασμα, εργαστήρια και διασκέδαση στις μπουάτ, στις πορείες, στα συλλαλητήρια παντού, εμένα όμως με έτρωγε, έβλεπα το τέλμα, πόσο μονοδιάστατο ήταν τότε το τραγούδι.Ορχηστρικά ο ένας, τραγούδια καταγγελίας ο άλλος, τα παραδοσιακά,τα ελαφρολαικά, το ροκάδικα όλα εύτακτα και αποστειρωμένα σα κουτάκια στο ράφι του φαρμακείου  κάτι έπρεπε να κάνω να ενώσω αυτές τις ετερόκλητες δυνάμεις. Έτσι όταν ήρθε η κατάρα της Χούντας στη χώρα την έκανα με ελαφρά όχι γιατί ήμουνα κοτί τελειωμένο αλλά γιατί ένας άνθρωπος με τέτοιο μυαλό  θα μπορούσε να βοηθήσει τη πατρίδα καλύτερα απ΄το εξωτερικό, δεν ξέρεις πόσα δάκρυα έχυσα στις αφέγγαρες νύχτες στον πύργο του Welligton στην Δυτική Κορνουάλη  συλλογιζόμενος τα σπασμένα κόκκαλα και τις μόνιμες εγκεφαλικές βλάβες που υπέστησαν οι απλοί ατάλαντοι νεολαίοι στα κολαστήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ"

"Η υποτροφία απ΄την Αμερικάνικη ¨Ενωση Ευρασιτεχνών μου δόθηκε όταν ένας Αμερικάνος που βρισκόταν εκείνη την εποχή στο Λονδίνο άκουσε στη Λεστερ να παίζει ένας πλανόδιος την μικροφωνική μπαγκέτα που είχα κατασκευάσει και τον είχα πείσει να χρησιμοποιήσει πιλοτικά αγοράζοντας του ένα muffin. Τότε ήταν σε ατελές στάδιο και του είχε κάνει το σώμα γεμάτο μελανιές...ήτανε ένα είδος μπαγκέτας με ανακρουστήρα πολύ ελαστικό όπου είχα προσαρτήσει μια πολύ ευαίσθητη μικροφωνική εγκατάσταση ώστε ο μουσικός να την βαράει σε διαφορετικά σημεία του σώματος και να εξάγει διαφορετικής υφής ήχο, οι Αγγλοι το λέγανε human drum, ε αυτός ο ζητιάνος ήταν ο πρώτος, μετά βέβαια τον σκότωσαν στο ξύλο για να του το πάρουν οι άλλοι ζητιάνοι γιατί κάνανε 4 ζωστήρες ο κόσμος γύρω του για να τον ακούσουν.Φεύγω Αμερική όπου μένω για 7 χρόνια και μαθητεύω δίπλα στο Τομας Τζέφερσον και τη Γερτρούδη Στάιν εκεί ήρθαν οι πρώτες εφευρέσεις που είχαν απήχηση στο ευρύ κοινό όπως το κομπολόι-μασέλα, η κουρτίνα μπαλκονόπορτα, το πηρούνι-ραδιόφωνο και άλλα πολλά δεν έχει σημασία να περιαυτολογώ, έβγαλα ένα σκασμό λεφτά απ'τις πατέντες αλλά εμένα κάτι μέσα μου με έτρωγε, η αγάπη για τη μουσική και την πατρίδα έπρεπε να νυμφευτεί, ήθελα να γύρισω πίσω και να κάνω κάτι για την Ελλάδα και το έκανα "

"(η φωνή του βαραίνει) Δεν ξέρω αν έκανα καλά που δημιούργησα τον Έντεχνο ριμαριστή. Όταν τον έφτιαχνα στο μυαλό μου είχα κάτι άλλο. Να απλοποιήσω τη δουλειά των Ελλήνων στιχουργών,να ενώσω την ποικιλομορφία των μορφών και των νοημάτων που απαντάει κανείς σ'αυτή τη χώρα  προσφέροντας τους ένα πυκνωτή ουσιαστικής Ελληνικότητας. Φύση - Ιστορία- Κοινωνικοί Αγώνες- Επιστήμη - Αρχαιοελληνικό Πνεύμα- Χριστιανισμός - Διεθνισμός - Γαστριμαργία.Το πρώτο πέιραμα  που έκανα ποτέ ήταν με τη λέξη "χαλί" που  έδωσε πίσω "Αιβαλί", "Υλαγυαλί" Ιμαμ Μπαϊλντί". Ήξερα πως ήμουν σε καλό δρόμο. Στην αρχή το προσάρμοσα σε στερεο μορφή ,ο καλλιτέχνης το είχε στο σπίτι ηχογραφούσε όλη τη μέρα τους διαλόγους από τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, οικογένεια, φίλους και λειτουργούσε με δυο function είτε έγραφες μια λέξη και στη ρίμαρε με την επικρατέστερη ομοιοκατάληξία της εποχής είτε σου έβγαζε απλά ένα τοπ 100 με τις πιο συχνές λέξεις της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα.  Αυτό δεν πούλησε δεν είχε γκελ, οι καλλιτέχνες ήταν αλάνηδες και δεν μπορούσαν τώρα να κάθονται όλη μέρα στο σπίτι, το portable ήταν αυτό που με έκανε πλούσιο αλλά συνάμα κατέστρεψε το Ελληνικό τραγούδι!"

"Όταν άκουσα το ΄"Και ντρέπομαι που πίνω Coca Cola, για να 'ναι όλα ίδια αλλάζουν όλα!" άλλαξα όλα τα χρώματα του ορατού φάσματος και με έλουσε κρύος ιδρώτας, δεν χρειαζόταν καν να διασταυρώσω αν η στιχουργός είχε κάνει χρήση του μηχανήματος. Αυτή η τερατωδία της καταναλωτικής pop αγκαζαρισμένης με τις Βέδες και τη Σαμσάρα μόνο απ'το δικό μου το μαραφέτι μπορούσε να πηγάσει. Βρωμούσε η δουλειά από χιλιόμετρα. "Πότε Βούδας, πότε Κούδας!" στα αμφισβητούμενα αλλά είμαι παραπάνω από 90 τις εκατό σίγουρος πως προήλθε από υπνοπαιδεία με το μηχάνημα ανοιχτό. Ένα ρημαδοτσιφτετελάκι γαμώ το κέρατο πως αλλιώς να  παρείσφρησε ο Μανιχάϊσμος  εκεί μέσα, τι περιμένανε αυτοί οι άνθρωποι με αυτά τα τραγούδια, να ανεβαίνει το ξέκωλο στη μπάρα και να τσιφτετελίζεται φέρνοντας Σουφικές περιδινίσεις;Και μετά  δεν προλάβαινα να καταμετρώ κρούσματα.Η φύση να εκβάλλει αχτένιστη και ορμητική απ τα λαρρύγια τροβαδούρων που καπνίζαμε 3 πακέτα πριν ανέβουν στη σκηνή και είχαν να αθληθούν από τότε που τους τρέξανε οι αντίπαλοι χουλιγκανς στο γήπεδο, τί αηδόνι και πουλί διαβατάρικο, τι τρυγόνα ορφανή και αετός μπερμπάντης  δεν βγήκαν απ΄το  στήθος  τους με υπερνικοτινίαση πνιγμένα στη πίσσα , τί δροσοπηγές, νάματα και αστράμματα δεν απευθύνθηκαν σε επαρχιώτες φοιτητές που θέλανε ενα μεσοβέζικο pit stop προσαρμογής πριν μπουν σε ρυθμούς    εργασιακού bullying στη μεγάλη πόλη. Τι  περμανάντ στη Βερενική και πεντικιούρ στο Βέγα,τί μασάζ στον Αποστερίτη και απολέπιση στον Αυγερινό  δεν έγινε για να πάει το ψυχαγωγημένο  κοινό να "πάρει" την Πόλη και τη Σμύρνη και να ψηφίσει με συνείδηση! Μετά άρχισαν οι νεολεξίες και τα αρχαιοπρεπή εκεί να δεις, έμοιαζε η δισκογραφία σαν να έχεις ανοίξει οδηγό free press στη σελίδα με τα εστιατόρια στου Ψυρρή: Παυσίλυπον, Ζείδωρον, Ελίχρυσον , Ανάκλιντρον, Αχερούσια (μεγάλο στέκι η λίμνη Πλαστήρα no man's land μπροστά της) Αλάβαστρον, Σισμαρίλιον και δεν συμαζεύεται. Για μια εποχή άκουγα σκυλάδικα και μέταλ δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω πως είχε μεταλλαχθεί η αρχική  μου πρόθεση. Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα το μόνο που μπορώ να πως είναι πως μακάρι όλα τα Κρητικά μαχαίρια να στομώσουν σφάζοντας όλα τα διαβατάρικα πουλιά στα Ελληνικά τραγούδια ( γέλια) "

Moby Dick Superstar!

Το απόγευμα είδα το Moby Dick  στην ΤV

Στην αρχή είχα μια όχληση που έγινε επιδρομή

Κάτι σαν διόραμα εμπνευσμένο απ'το επικό feel

Ποια μεριά να διαλέξεις  Αχαάβ Κουίκουεγκ  Στάρμπακ Ισμαήλ

Μένος,Γένος,Τρόπος, Μάτι

Δευτέρα  του Πάσχα  χωνεύοντας σε ένα  Ελληνικό κρεβάτι

δεν έχεις και πολλά να περιμένεις από μια τέτοια τελετή αφής

οποιουδήποτε μήκους ιδέα δεν θα είναι παρά προϊόν συρραφής

Κι έπειτα σκέφτηκα τι ακριβώς είμαι εγώ 

κι όπως πάντα δεν άργησα βροντερά να γελώ 

Φαντάζομαι θα ήμουν ένλογο  ξύγκι σε ένα  μεσοδόντιο του τεράστιου κήτους 

από κάποιο μεζέ μιας μεγάλης ιδέας, ενός έρωτα που 'σκάσε σε περίβλημα λίπους

Στα πρότερα του θα κρατώ πρακτικά

τα μύρια ανομήματα θα γνωρίζω κρυφά

αλλά και τα ύστερα ακόμα  με μάτι θολό

αφού ξέρω πως νιώθει θα μπορώ να εξηγώ

μην νομίζετε ξένοι πως για μένα δεν έχω καιρό

απ΄το λερό μου θεωρείο ένα εχω να  πω

μπορεί αίμα και ταξίδι να ταν όλη μου η ζωή

αλλά δεν είχα βεντάλια ούτε κράνους φραγή

αιωνίως λοιπόν θα πρόσκειμαι στου κτήνους τις βούλες

αφού σωρούς  στο βίο μου μέτρησα νεκρούς καμακιστές


Moby Dick Super Star

In the afternoon I saw Moby Dick on TV
at first I had an irritation that after a while became an assault

Like a diorama inspired by the epic feel
which side to choose Ahab, Queequeg, Starback , Ishmael?

Wrath,Breed,Method, Eye
Easter Monday digesting on a Greek bed

You don't have a lot to expect from such a flame ceremony
every idea of any longitude it can only be a byproduct of stapling

And then I thought what exactly is myself
And in no time I was laughing aloud

I think I would be a conscious swet in the
space between two beast's teeth
from a snack of a big idea or a love that suffocated in an 
sleeve of fat  

Strangers, don't you think that for me I don't have time!
From my oozing stall only one thing I can state
maybe my whole life was blood and journey
but I didn't have a hand fan or a helmet's restriction

therefore eternally I will be in accordance with the beast's willings
since in my life so far I stared at piles of dead harpooneers

Νεοπαροιμία no.3:

"Toν γραφιά και τον ταρίφα πάντα η μοίρα τον ξεβγάζει"

Παροιμία αυταπόδεικτη που δεν χρήζει περαιτέρω αποσαφηνήσεων και γκελαρισμάτων που μπορεί να έδιναν υπό άλλες συνθήκες  ώθηση στο "κύβο του Rubik" τσερβέλου να εφεύρει ένα νέο χρωματικό compost  ένεκα Πασχαλινής ραστώνης. Το λοιπόν, ταξιτζής και δημοσιογράφος (γραφιάς, συγγραφέας, ποιητής, πένα και πληκτρολόγιο με λίγο  άνθρωπο εν ολίγοις, είναι τα δυο πιο καταληκτικά επαγγέλματα της πλάσης από τότε που ο πίθηκος απόφάσισε να μετατραπεί σε εσθέτ bon viveur του ζωικού βασιλείου ( να κόψει γούνα και ουρά, να λιμάρει νύχι, να περπατήσει στα δυο πόδια, να μη σφάζεται, να μην πηδιέται, να μην τρώει το σπέρμα του σε κοινή θέα και να αποφασίσει να κάνει στόχο της ζωής του την ύπουλη εξολόθρευση των λοιπών ειδών.)

  Δεν είναι λίγες οι φορές που θα ήταν καλύτερο να  έχεις στρογγυλοκαθήσει μέσα στο υμενώδες εσωτερικό μιας γιγαντιαίας Διωναίας παρά να θρονιαστείς αμέριμνος στη θέση του συνοδηγού ενός ταρίφα και να έχεις και την νοσηρή τάση να δευτερολογείς και να ακομπανιάρεις στα ύπουλα θέματα που αυτοί οι μάγιστροι της κοινωνικής επικοινωνίας θα επιλέξουν με μαεστρικό δόλο να σου ανοίξουν. Φίλε συνοδηγέ ποτέ ΜΑ ΠΟΤΕ! όμως μην δεχθείς να μπεις σε κουβέντα με εκπρόσωπο της μαυροκίτρινης φυλής  για τα εξής θέματα ΣΕΞ - ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΚΡΙΣΗ (new entry!) Αντ'αυτού προτίμησε να βάλεις κορδελίτσα μπουρνουζέ και σορτσάκι σώβρακο με άσπρο ΝΙΚΕ και να κάνεις τη γάμπα μαρμαροκολώνα και το πνευμόνι Zeppelin! Γιατί ειδάλλως έχεις να φας παπάτζα που μόνο αν ο κ. Watson  (αυτό το λεβεντοπαππούδι που πήγαν να κλωνοποιήσουν με καδρόνι τα γνωστά άγνωστα) αποφάσιζε να μιξάρει το  γονιδιώμα του Ηitler με αυτό του Κώστα Τσάκωνα μαζί  με μια πρέζα από έλικα μέσου ακροατή του ΣΚΑΙ  θα μπορούσε να γνωρίσει επιστημονική νομιμοποίηση αυτός ο άχαρτογράφητος ανθρωποφαινότυπος που διαλανθάνει χρόνια στους σκοτεινούς  δρόμους της Ελληνικής Επικρατείας.Γιατί; ΓΙΑΤΙ  ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΚΑΘΕΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ! Είναι πάναπλο. Κάθε μισόλογο, κάθε νύξη, ρήση, δυσανασχέτηση, μονολόγος ακόμα και σκόρπιες λέξεις μέσα απ'τα δόντια μπορούν να γίνουν άμεση λεία στις προπονημένες αρπάγες του επιτήδειου και να ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου. Και μην ξεχνάτε μιλάμε για ένα ανθρωποειδές που βαράει 14ωρα μέσα σε ένα χώρο που 6 μήνες το χρόνο γίνεται θράκα ,μπορεί και ανιχνεύει σηκωμένο χέρι στο χιλιόμετρο με την δεινότητα του Predator, έχει ψηθεί στις Ζούγκλες της Βάθης και στα έλη της Συγγρού, επιδεικνύει  Ταντρικής φύσεως αυτοπειθαρχία στο να κρατάει τη φούσκα του άσκαστη ενώ διαθέτει  διακριτική ικανότητα profiler του FBI στο "τι γαμιέται , τι κλέβεται και τι  μανουριάζει". I rest my case!

Παραθέματα:  "'''Αστα πάμε κατα διαόλου παλικάρι μου! Μαζί τα φάγαμε σου λέει μετά. Ε τι μαζί τα φάγαμε ρε φίλε! Οι άλλοι σε βάλανε να τα φας , ο λαός δεν ήξερε. Δεν είπα πως είναι παναγίες! Αλλά δεν μπορεί το δημόσιο χρέος να ανέβει απ'τα χρέη του απλού λαού. Δεν έχει σχέση ρε αγόρι μου μην με τρελαίνεις τώρα. 'Αλλο το δημόσιο χρεός μιας χώρας και άλλο αυτά που χρωστάει ο μισθωτός. Είδες που δεν ξέρεις; Εμ όχι βέβαια αυτά που χρωστάει ο λαός  από δάνεια δεν έχουν σχέση με τον ΑΕΠ.Τί τι σχέση έχω εγώ, απ'το τον τρόπο που μιλάω φαίνεται να μην ξέρω  από οικονομικά, ταξιτζής ήμουνα πάντα νομίζεις ; Πάρε μια οικονομική εφημερίδα να ξεστραβωθείς έρχεσαι και λες μαλακίες (!) " ΝΕΧΤ!"΄Πω!Πω! Μια μουνάρα. Ωραία ε? Δε σ'αρεσει; Χοντρή; Ε τι θες ρε φίλε δηλαδή να γαμάς και να σπάει ο πούτσος σου πάνω στα κόκκαλα; Χοντρή λέει! Εμένα έτσι μου αρέσουνε. Ναι με τέτοιες πάω!" ΝΕΧΤ!"Έλα αλλά πρόσεξε τον καφέ σου έτσι; Πρώτη φορά στο λένε; Εννοώ να μη χυθεί γενικά κι έγώ καφέ πίνω δες! (ταπεινό φραπόγαλο σε μπουκαλάκι νερού!) Να ανάψω τσιγάρο μια που πίνουμε καφέ; Οχι;ΟΚ! Όπως θες (ακαριαίο setting σε battle mode) ... Χάλια η Αθήνα σας χάλια, εγώ από Θεσσαλονίκη είμαι... για δουλειά κατέβηκα τί γιατί; Άλλη κατάσταση πάνω οι άνθρωποι είναι πιο ήρεμοι και υπάρχει παράδοση, εγώ κατάγομαι από μια απ'τις πιο αριστοκρατικές οικογένειες της Θεσσαλονίκης. Ε, όχι! Ακόμα κρατάει χαρακτήρα, έχεις πάει; Ε! Πως μιλάς;Οι πνευματικοί άνθρωποι της Θεσσαλονικής είναι πλειοψηφία! Τί είπες; Κουλτούρα της χαρτοπετσέτας και του Ψωμιάδη; Θες να πας με τα πόδια?" ΝΕΧΤ! (μέσα στα χρόνια που ανδρώθηκα στο φιλικό πυρακτωμένο δερματίνι του συνοδηγού ανέπτυξα κάποιες στοιχειώδεις αμυντικές τεχνικές. Η επικρατέστερη είναι η κόντρα παπάντζα!" Πόσο τον πήρες ρε φιλαράκο τον καφέ; Πόσοοοοοο? Καλά μαλάκα σε πιάσανε, εγώ το πίνω με 3 ευρώ! Τι Αμερικάνικος και μαλακίες ρε! Μας έχουνε τρελάνει στις μαλακίες! Τι δουλειά κάνεις; Και πέρνεις τόσο ακριβό καφέ; Κι από που τα 'χεις τα λεφτά; Πολυκατοικίες ε? Χμμμ! ΟΚ ρε φιλαράκο να τις χαίρεσαι! Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως να το θυμάσαι!*&* ...Να πας τσόγλανε μη σου γαμήσω!"

Για τους γραφιάδες  δεν έγραψα τίποτα αλλά οκ είναι γνωστό πως οι πιο πολλοί σπουδάζουν Νομική για να κάνουν ραδιόφωνο, τηλεόραση και να γράφουν άρθρα και βιβλία...από κει και πέρα τί να πεις...!

Κλείνω με τη πρωινή σουρεάλα που την έχω και πρόσφατη ανάμεσα σε δυο παππούδια Ταξιτζή και συνοδηγό. Εγώ στο πίσω κάθισμα να υμνώ τον ύψιστο για το τζάμπα σταφ που συχνά πυκνά παραχώνει σε κρύπτες ανθρώπινων στιγμιότυπων  και δεν χρειάζεται να ξεσπιτοθούμε ως τον   Ινδιάνο σαμάνο στη άκρη του κόσμου να μας φιλέψει σπιτικό Πεγιότ:

'Ταρίφας: Έτσι είναι μετά από κάποια ηλικία δεν μπορείς να πηδήξεις! ¨Αμα κάνεις δε και εγχείρηση καρδιά πάει δεν σου σηκώνεται με τίποτα! Μαραμένα τα γιούλια!

Γεροντάρα: ΚΧΑΑ! Πού το θυμήθηκες αυτό; ...Πας να το κάνεις μετά και μένεις εκεί ... και με τον προστάτη, όποιος έχει κάνει μετά είναι "νεκρός"

Ταρίφας: Ο προστάτης βρίσκεται στην άκρη της ουρήθρας (!!!)  και μόλις σου βάλουν εκεί στην εγχείρηση αυτά που σου βάζουν για να τα περάσουν μέσα στα καταστρέφει όλα

Γεροντάρα: Θα είναι τα ίδια που  με αυτά που μας βάζανε στο στρατό για να μην μας κάνει κούκου

Ταρίφας: Μπήκε ένας γέρος τις προάλλες με μια κοπέλα απ'αυτές που κάνουνε show και του λέω τι το τραβολογάς εσύ ρε το μωρό , είσαι εσύ τώρα για αγάπες; Κωλοταρίφα μου λέει  εγώ έχω τσέπη που αντέχει και θα κάνω ότι γουστάρω...

Bong!

     Οι περίοικοι σήκωσαν σαστισμένοι τα βλέμματα. Η ιπτάμενη γάτα στριγκλίζοντας διέγραψε μια έλλειψη στον αέρα και προσγειώθηκε σε ένα ολόλευκο καπό. 'Εμεινε εκεί τρέμοντας να εκπέμπει ένα ολοένα και πιο αδύναμο κλαψούρισμα ώσπου βουβάθηκε. Ήταν μια καθετιά κεραμιδόγατα που τώρα έμοιαζε με αντιαισθητικό σήμα αυτοκινήτου. Το πραγματικό είχε χωθεί στο στομάχι της. Μια άλως από κόκκινο υγρό ξεκινούσε γύρω απ'το μουλιασμένο τρίχωμα της κοιλιάς και απλωνόταν κυκλικά με ταχύτητα στη γλιστερή επιφάνεια.Χοντρές στάλες αίματος κυλούσαν στην κατηφορική λαμαρίνα εξοστρακίζονταν στον προφυλακτήρα και έπεφταν στην άσφαλτο πιτσιλώντας πόδια που αποτραβιόντουσαν βεβιασμένα.

   ¨Ενας κασκετοφόρος άντρας με καμηλό παλτό κινήθηκε κατά μήκος των χοντροντυμένων πλατών που είχαν παραταχθεί σε σειρά μπροστά στο αυτοκίνητο. Ξάφνου συστράφηκε κατά το μέρος του ατυχήματος και έφτυσε ανάμεσα στους ώμους δυο μεσηλίκων με ανοιχτόχρωμες καπαρντίνες. Μια μικρή ροδέλα γατοτροφής διέσχισε χειμωνιάτικα μποτάκια και αιχμές από κλείστες ομπρέλες χτυπώντας στη δεξιά ρόδα. Κάποιοι παρατήρησαν το αντικείμενο κάτω απ'το δυσανάλογα ομόσχημο ελαστικό. Ο άντρας έβαλε το χέρι ανάμεσα στο πλήθος και πέρασε μπροστά. Προχώρησε πατώντας τον αιμάτινο κύκλο αδιάφορα με το χέρι πια στην τσέπη. Στάθηκε πλάτη στον κόσμο και ένας μικρός μεταλλικός ορυμαγδός προηγήθηκε του στριψίματος του σωστού κλειδιού. Η ομήγυρη κοίταζε με περιέργεια.Το βλέμμα του οδηγού ήταν πλέον στραμμένο καταπάνω τους παρακάμπτοντας τον κατακόκκινο όγκο που ορθωνόταν  μπροστά τους. Το αυτοκίνητο πήρε μπροστά επαναφέροντας μια μακάβρια κινητικότητα στο κουφάρι. Βιαστικά ο οδηγός άρχισε να ξεπαρκάρει παστώνοντας στο κόκκινο τους μπροστινούς τροχούς. Πολλοί αγανακτισμένοι πήγαν να τον σταματήσουν. Ένας βάρεσε με κρότο την οροφή. Κάνα δυο έχωσαν τα δάχτυλα τους στην ελάχιστη σχισμή που άφηνε το αριστερό τζάμι.Μια γυναίκα αποπειράθηκε να αποκολλήσει το ζωντανό ουρλιάζοντας. Ο οδηγός φάνηκε προς στιγμήν να σαστίζει. Το χέρι του άφησε το τιμόνι και χάθηκε κάτω απ'το ταμπλώ. Το καπό  τινάχτηκε σε ημιόρθια  θέση με το γατί να εξακολουθεί να βρίσκεται καρφωμένο απάνω του. Αρτηρίες άρχισαν να τρέχουν στη λανολίνη λιμνάζοντας στο κεκλιμένο παρπριτζ. Ήταν οι σειρά των υαλοκαθαριστήρων να τεθούν σε λειτουργία. Παχύρευτο έκριμμα μπούκωσε τα θεριακλίδικα ρουθούνια και στόματα. Νεοσχηματισμένες στάλες μπήχτηκαν και άπλωσαν μέσα στα υφάσματα ενώ άρχισαν να χαρτογραφούν νέες πορείες πάνω στα ψυχρά δέρματα. Οι άνθρωποι πισωπάτησαν φρικιασμένοι. Το όχημα πήρε να σπινιάρει εκφοβίζοντας τους εκ νέου, έπειτα ανέπτυξε ταχύτητα χτυπώντας με τους προφυλακτήρες και τους καθρέφτες τα μεριά πολλών.

   Βρισιές έμειναν να εκτοξεύονται χωρίς παραλήπτη ανάμεσα στους παριστάμενους για αρκετή ώρα ενώ το λευκό αυτοκίνητο με τον κόκκινο σπίλο διέσχιζε γοργά την πόλη. Ο Bong ξεψυχισμένος εδώ και ώρα έμοιαζε με φιλοτέχνημα φιλόζωου εκδρομέα που επιστρέφει από βουνά όπου σημειώθηκε πρωτοφανής αργιλώδης χιονόπτωση.

P.S (ή Ψιτ!) : Αφιερωμένο στους ανθρώπους που δεν μπορούν να αντιληφούν τις δυϊκές συνομωσίες της ύπαρξης  και παντού βλέπουν μια ευκαιρία για κοινωνική παρέμβαση και επίδειξη ηθικής.

Νεοπαροιμία no.2:

"Μελέτα τα παγόβουνα,να πιεις τρίμμα στο cocktail!"

¨Εχω φίλους! Ναι οκ, τί statement! Λίγους αλλά καλούς κι αυτοί με τη σειρά τους έχουν φίλους ( φαντάζομαι!αλλιώς που χάνονται τις μέρες που αρνούνται να βγούμε μαζί, γενικά το να έχεις φίλους άγνωστους μεταξύ τους είναι εξαιρετική ιδέα για να αποφεύγεις αβαρίες και νερόβραστες προτάσεις που ειδάλλως δεν θα μπορούσες να παρακάμψεις λόγω πεθυμητικών και "έλα ξέρεις πόσο γουστάρω τους τάδε" και " μου το χρωστάς!" και "μαλάκα θα σε γαμήσω, μόνο όπου θες εσύ πάμε κλπ κλπ κλπ".
Μέχρι εδώ καλά, έρχεται όμως η αποφράδα ημέρα που ο κολλητός-η την τρώει κατακούτελα με λάθος μέρος του λόγου, αντί Ουσιαστικό δηλαδή μας βγαίνει Υποκείμενο και συν της άλλης είναι και  κρυουλιάρικο το άτιμο και βγαίνει πάντα ραντεβού τυλιγμένο σε πολλά χοντρά  "ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ!". Υπό άλλες συνθήκες άμα δεν παίζουν επαγγελματικά βερεσέδια και οικονομικές εκρεμμότητες το δίνεις το χρίσμα " Βρε ποιός τον ...κάνει άντρα- γυναίκα!" αλλά πώς να σταθείς με δομημένο λόγο και στυβαρά πόδια μπρος στο βλέμμα κουταβιού σε βιτρίνα pet shop που θα πάρει αίφνης η μάπα του καρντασιού; Πώς θα αντέξεις το βάρος να σηκώσεις τέτοιο αμάρτημα χωρίς περονιάσματα ενοχής σαν να πέφτεις σε τρύπα στον πάγο;

   Απ΄την άλλη έχεις σπουδάσει και δυο κολυβογράμματα, κάτι σκαμπάζεις για το επιστημονικό ή έστω επιστημολογικό ξεμπρόστιασμα στις Φορτεανές ετυμηγορίες του καψουροπληγμένου. Γιατί ειναι γεγονός που επαναλαμβάνεται  με αδιασάλευτη συχνότητα σαν το μαλάκα στην δουλειά (σε κάθε μια υπάρχει ) σαν το ψηλό στο σινεμά, σαν τον τύπο στην ουρά που νομίζει πως πέτυχε τη φόρμουλα της αορατότητας την ώρα που σε προσπερνάει  εν πλήρει αταραξία ενώ απλά ζέχνει ένα απροσδιόριστο πατσουλί , είναι γεγονός λοιπόν ότι το θέμα "ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" θα πέσει αργά η γρήγορα στην λιγδιασμένη μπάρα του κωλόμπαρου  "ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΩ!" (εκεί που ξενυχτάνε οι απανταχού νταλκαδιασμένοι) με δόξα και τιμή  κάτω απ'τη μαρκίζα με τη  μπορντούρα από νέον πυξίδες κουρδίσμένες να δείχνουν προς σπίτι της λεγάμενης!Και ξεκινάει τώρα η animated βασανιστική πορεία προς τον Γολγοθά της εγκεφαλικής ευταξίας του ερωτευμένου όπου θα σταυρωθούν με αυτόματους εκτοξευτές καρφιών όλες οι μάυρες και σκότεινες παρανοήσεις και καχυποψίες για να αναστηθούν ασπαίρουσες 40 δευτερόλεπτα μετά!  Δεν παλεύεται αυτό το πράγμα, είναι βαρέα ανθυγειϊνά για όλης της γης τους φιλοκτήτορες! Μιλάμε για πρωτοκλασσάτο  sci-fi διαθέσιμο για "όσους έχουν μάτια να το δουν, όσους έχουν χέρια να τ'αγγίξουν!" και με σένα ανυποψίαστο υποψιασμένο σε ρόλο snuff victim! Τι δεν έχει ειπωθεί αυτή την άγια ώρα! Μισόλογα που γίνονται mantras για να προσηλυτιστεί κάθε νοήμον όν σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων στην απόλυτη δημοκρατική αλήθεια "Παραδεχτείτε ότι με θέλει,αλλιώς σας εξαυλώνω όλους με τη σκέψη!" Αριθμοσοφία και Καμπάλα, αναλογίες και δεδικασμένα, εμπειρίες τις σειράς και της "σειράς", στύψιμο για ξέβγαλμα φιλολό feedback από εκλαικευμένα μπούκια αυτογνωσίας διαβασμένα με την τσίμπλα Συμπλιγάδα στο πρωινό λεωφορείο, ταυτολογίες και διοντολογική μανία καταδιώξεως ( το κατοικίδιο της της βάζει λόγια είδα πως με κοίταζε). Και εκεί απάνω έρχεσαι και κορώνεις και ανοίγεις τις παλάμες στους αιθέρες σαν την Κατερίνα Γιουλάκη στα φινάλε του Ρετιρέ και βγάινει ακατάσχετος πια ο παρακάτω βόρβορος χωρίς φράγματα και αμμόσακους στις όχθες, που με  σταχυολόγηση κοινών σημείων από 100 τουλάχιστον περιπτώσεις και των 100 διαφορετικών φύλων μπορεί χωρίς διαρροές να συμπυκνωθεί στον κάτωθι λυρικό μονόλογο (υπό φως ροζ Τρουμπετί παρακαλώ και σκηνοθετική ματιά  Γιάννη  Οικονομίδη)

"Και να σου πω ρε φιλαράκι να με συμπαθάς δηλαδή, μήπως σκέφτηκες ποτέ πως όλο αυτό το νταβαντούρι που στήνεις μέσα στο κεφάλι σου βασίζεται σε facts μεν αλλά αυτά τα facts είναι ό,τι περισσεύει για την πάρτη σου απ΄το κοσμικό συσσίτιο; Μήπως ναι μεν όλα είναι εν σοφία ποιημένα αλλά την τύπισσα όσο και να το κουράσεις ,ζήτημα να μπορείς να την τσιμπήσεις  με  μια βελόνα απ'τ'αδράχτι του παραμυθιού ενώ εσένα σου  έχει προκαλέσει διαμπερές τραύμα με Αρχαιοελληνική Σάρισσα; Και ναι δεν θα βγάλουμε τους προφεσσόρους νεροκάρπουζα "Νομός της Παγκόσμιας ¨Ελξης" είναι αυτός, με επαληθευτικούς κανόνες και εξόδους κινδύνου και σωσίες σε εφεδρία και απ'όλα! Το λέει ξεκάθαρα ότι ό,τι κι αν  στήσεις στην αρένα του  μυαλού σου  και το γανιάσεις ή θα το κατακτήσεις ή  θα το ακρωτηριάσεις ή θα του προκαλέσεις μια συγκινησιακή αντίδραση   έστω, αλλά ρε παιδί μήπως είναι λίγο μυωπική αυτή η ξήγα γιατί π.χ και μην το πάρεις στραβά ΟΚ; Πας ποτέ στο ανθοπωλείο της γειτονιάς για να αγοράσεις μολόχες και γαιδουράγκαθα; Θέλω να πω υπάρχει και ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης, άμα ο Ανθοπώλης πούλαγε τσούκνιδες θα  είχε πελατεία μόνο κάτι darkηδες ίσως και κάνα μέντιουμ, ενώ τα μπλε τριαντάφυλλα τα παραγγέλνουν μισό μήνα πριν! Καταλαβαίνεις τί λεώ; Όχι ρε δεν λέω ότι δε μετράς σένιος είσαι αλλά σε βάζω λίγο να σκεφτείς μήπως όλα αυτά που μου λες για τις συμπτώσεις  είναι το μέγιστο που μπορείς να αποσπάσεις απ'τη φάση! Τι δηλαδή; Ότι δεν έχει κάτι άλλο ρε φίλε, ότι μπορεί κάθε βράδυ στο μαξιλάρι σου να ανοίγεις ψιλοκουβέντα με τον θεό και να επιδίδεσαι σε  "τάξε μου για να σου κάνω" προσθαφαιρέσεις και  το πρωί όντως να πετυχαίνεις να τραβήξεις στη ρότα σου τον αντικείμενο του πόθου αλλά μόνο για να σου πετάξει ένα ευχαριστήριο αντίδωρο, ξέρεις αντιποίηση υψίστου, θεόσταλτη παρανυχίδα σε μορφή μουνίτσας μεν, παρανυχίδας δε! Τί με κοιτάς έτσι ρε? Μη στραβώνεις! Και στο κάτω κάτω ρε μαν πόσες φορές έχεις έρθει και μου έχεις πει στην έπεσε η μια ,η άλλη, η παράλλη και στ'αρχίδια σου χωρίς αμφισβητούμενα και γκρίζες ζώνες! Τότε πώς ήσουνα ντεκλαρέ και τώρα είσαι με τη μια βοηθητική στο ένα ποδί και το λάστιχο Pirelli στον άλλο; Ε χέσε μας ρε μαλάκα δηλαδή κοίτα και τη καμπούρα σου λίγο! Μυρμήγκια σε terrarium είμαστε, άκου και τα βογγητά και τις αγωνίες των άλλων στα δίπλα λαγούμια ίδιες είναι! Δεν είπαμε να σε βγάλουμε στην προσόψη να δεις τα μούλικα του Γκιουλιβερ  που χαζεύουν τηλεόραση και τσιρίζουν για το βραδυνό να πάθεις έμφραγμα και στις 9 καρδιές, αλλά μαζώξου και λίγο, μας έχεις πλασάρει  ένα  χαζομούνι που πετάει μελάνι για  Σιμόν ντε Μποβουάρ ε, μα!"

...και επειδή αν όντως εκφραστείτε έτσι κάπου εδώ τελειώνει η φιλία σας και πιθανώς και η  συνειδητότητά σας ( εικάζω πως θα την ξαναβρείτε σε ένα ηλιόλουστο δωμάτιο νοσοκομείου) καλύτερα να αρκεστείτε σε ένα στωικό και savoir vivre amical  "Μελέτα τα παγόβουνα, να πιεις τρίμμα στο cocktail!"

Ψευδοτσιτάτο no.2

"Όταν οι καλοί ηθοποιοί πεθαίνουν γίνονται θέατρα, οι κακοί ξαναγίνονται κοινό"

Τέλος  Γερούνδιος:Έλληνας ηθοποιός διεθνούς κύρους που καθότι δωδεκαθεϊστής παραμένει  πιστός στο πρωτόκολλο της ερμηνείας των ρόλων των Αρχαίων τραγωδιών μόνο από άντρες...

Η μεγάλη στιγμή της καριέρας του ήταν η "Αντιγόνη της Σοφοκλέους" που ανέβηκε  για ένα μάτσο Αμερικάνους γιάπηδες και τις οικογένειες τους,  που θέλησαν κάτι εξωτικό που να  τους εγείρει τον έλεο και τον φόβο  για να ρευτούν τα T-bone steak και τα κέρατα απ΄τις Άλκες που είχαν καταπιεί αμάσητες. Η  παράσταση είχε δοθεί στη ρέπλικα του  Παρθενώνα στο Nashville απ'τον οποίον  μετά το πέρας του έργου οι παρευρισκόμενοι  απέσπασαν  αγκωνάρια για να στολίσουν τα loft τους. Η Ελληνική αποστολή δε, τράβηξε βίντεο και φωτογραφίες υψηλής πιστότητας για να διατηρήσει αναλλοίωτη  την επίγευση  του  πώς θα ήταν το μνημείο αν δεν έμοιαζε με το γνωστό  σκωροφαγωμένο γιαπί που όλοι λατρεύουμε να επαίρουμε.Το κυρίως δράμα κράτησε πατροπαράδοτα αρκετές ώρες τις οποίες οι Αμερικάνοι με υπερτεχνολογία κλεμμένη απ'τις βάσεις της Νεβάδα έτρεξαν στο fast forward και πάταγαν το pause για να προλάβουν καθότι παιδοβούβαλα τον πλανόδιο με τις γρανίτες και τα hot dog. Η υπόθεση ήταν διασκευασμένη να ταιριάξει στον υψηλό πήχυ των Νευορκέζων brokers  και παρουσιάζε την Αντιγόνη να αρνείται να κάνει χαλάουα με κερί από κομμένο αυτί Σπαρτιάτη στον Πολυνεική όσο και στον Ετεοκλή ,αψηφώντας τη δεισιδαιμονία της εποχής που πρέσβευε πως όσο μάκραιναν οι τρίχες των πολιτών τόσο η πόλη κράτος ζημιωνόταν σε μνες, με το απλούστατο αιτιολογικό ότι οι δικές της γάμπες ήταν πιο φούντα  κι απ'τους δύο (πράγμα οφθαλμοφανές ως τις τελευταίες κερκίδες των μπατίρηδων) και  δεν της είχε παρουσιαστεί πρόβλημα ποτέ.Ο Κρέωντας την απέλυσε από αντικτρίστρια χαλκάδων στο σκλαβοπάζαρο και την εξανάγκασε να καταπιεί "μαύρους" οβολούς ισοδύναμους με το 1/10 του ΑΕΠ της Δήλου. Εκείνη πειθαναγκάζεται από πίκα και φούρκα και βρίσκει βίαιο θάνατο υπό τους live ήχους της Εmmylou Harris που διασκευάζει τον "(Οικονομικό) Δολοφόνο" απ'το girl band και δεινές Πατρινές κομμώτριες "Κακά Κορίτσια"  Ο Τέλος στη σκηνή του θρήνου έδωσε ρέστα και όλοι θυμούνται τον τρόπο με τον οποίο είχε χαλιναγωγήσει τα εκφραστικά του μέσα έτσι  ώστε  όλο του το   τρίχωμα με προεξάρχον το Poυμελιώτικο μουστάκι του, να πάλλεται στη συχνότητα της μουσικής των σφαιρών με κυματισμούς εμπνευσμένους από Γιαπωνέζικα woodblocks.

Η φράση αποτελεί προϊόν λαθρακρόασης στα σοφά λόγια του μεγάλου μας διεθνούς τραγωδού όταν αναγνωρίζοντας τον μέσα στο πλήθος στο φουαγιέ της πειραματικής σκηνής "Ταυγέτη"  έσπευσα να σταθώ όσο πιο κοντά μπορούσα στα κέρατα και το φολιδωτό σβέρκο του ιερού τέρατος του θεάτρου  μας. Η σκηνή  τον περσινό θεατρικό Χειμώνα ανέβασε ένα installation με την σπαραχτική χωρίς λόγια ( μόνο με υλακές και παντομίμα) προετοιμασιά τριών πολιτικών πριν μια δημόσια έξοδο (η σκηνή του καμουφλάζ με αγελαδόσκατα και τέφρα εισαγόμενη από Κρεολές καρκινοπαθείς για να κομποζάρουν με τον τόνο των κτιρίων της Πανεπιστημίου έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στην μνήμη και στη μύτη - installation γαρ. Ο Τέλος ανέκραξε το άνωθεν τσιτάτο καθώς οι ανταύγειες  απ΄τη βαρύτιμη φωτισμένη κορνίζα της μεγάλης απούσας του Ελληνικού σωματικού θεάτρου έπεσαν στο πρόσωπό του κάνοντας τον να δακρύσει συλλογιζόμενος το διαφαινόμενο τέλος του.

P.S (ή Ψιτ!): Το μόνο που έχω να πω στον αγέρωχο Τέλο, που η πυγμή του δεν φαίνεται  να κάμπτεται και τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές  είναι έτοιμος να πετάξει για L.A όπου  θα υποδυθεί ένα βασικό εξάρτημα στο Transformers 3, είναι πως με το τρόπο που οι θεατρικές ομάδες στις μέρες μας στύβουν το κεφάλι τους για να τη βγάλουν σέρτικα η μετεμψύχωση του μπορεί να του επιφυλάσσει πολύ πιο ενδιαφέρουσες τιμές όπως την ονοματοδοσία σε  άδειες αποθήκες, πρώην φούρνους,βιοτεχνίες, πάρκα, bar,καντίνες, φανάρια ή ακόμα και διαμερίσματα...



Υποκειμενική Ακριβοδικία

    

  Έχω δει ανθρώπους σε επιληπτική κρίση.Έχω δει δύο ανθρώπους σε επιληπτική κρίση και δύο να καίγονται. Τους επιληπτικούς δεν τους είδα μαζί. Ήταν ξεχωριστά περιστατικά επομένως δεν πιάνονται για δύο και δύο. Δηλαδή θα πιανόντουσαν αν οι καιόμενοι δεν αποδεικνυόταν πως είχαν μεταξύ τους μια ιδιαίτερη σχέση.

Νεοπαροιμία Νο1:

"Μπογιά στην  Καταβόθρα μας, του δύτη (τρωγλοδύτη,TROLLοδύτη) η  γλώσσα στο τραπέζι θα φθορίζει!"

Moby Deja & Dick Vu

Έχω κάτι σαν βιβλιοφιλικό τάμα να διαβάζω όλο το χρόνο χωρίς αναπαμό, να σπιντάρω πριν το Πάσχα και το καλοκαίρι να αφιερώνομαι ολοκληρωτικά σε επαναναγνώσεις του Μoby Dick ...(στοπ καρέ) και καθώς έγραψα την προηγούμενη φράση έπαθα το πρώτο deja vu της ζωής μου με λέξεις! wow! Πολλές θεωρίες υπάρχουν για το φαινόμενο η πιο πεζή έχει να κάνει με την χρονική ανακολουθία στο processing του  οπτικού ερεθίσματος μεταξύ των ματιών  και της συνειδητής επεξεργασίας της πληροφορίας απ'τον  εγκέφαλο...η αγαπημένη μου όμως είναι αυτή που πρεσβεύει πως οι παράλληλοι εαυτοί μας στα ανάδελφα σύμπαντα ενίοτε λειτουργούν ομόψυχα και αλληλέγυα όπερ σημαίνει α) πως το σημείο του deja vu υπήρξε, υπάρχει, θα υπάρξει αγαπημένο στέκι για όλους τους κλωνοpseudoneo του ντουνιά losers or winners β) πως αφού περάσανε όλοι από δω δεν πορεύομαι σε κανένα σκοτεινό σοκάκι που οδηγεί σε μπαζομένο αδιέξοδα με οπλισμένους άστεγους πίσω από κάδους! γ) πως δεν με ενδιαφέρει καθόλου η πρωτοπορία και η πρωταθλητική κατάταξη στο σύμπαν και ελπίζω οι ψωνισμένοι μου εαυτοί να λειτουργούν μονίμως ως παγοθραυστικά και εγώ να έπομαι σε γαλήνια ύδατα σκυλεύοντας κουφάρια και περισυλλέγοντας χρησιμοποιημένα τρόπαια με αυτή την ασφαλή χλιαρή αίσθηση του ξαναειδωμένου και του γνώριμου όπως οι θερινές καταβυθίσεις στο έπος του Melville!

How to create a real Revolution instead of a fake "Resurrection":

  Υπάρχει ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο που σχετίζεται με τους δαιμονισμένους: μεσούσης της έκστασης και του σκορπίσματος των αφρών και των κατάρων ενεργοποιείται και ένα special function που μαρτυρείται με δέος από παρευρισκομένους και θρήσκους...

Ψευδοτσιτάτο no.1

"Το ίντερνετ είναι η τελευταία ενσάρκωση του Θείου στον πλανήτη γη!"

Λούλα Μαγιόρκα ,Κάτω Πατήσια (φανατική του διαδικτύου χρησμοδοτεί googlaρωντας κομβικές λέξεις που της δίνουν οι πελάτισσες και ερμηνεύει  με ελεύθερους συσχετισμούς τα αποτελέσματα)

Επιβαίνοντας στον Τρίτο Κόσμο

   Εχθές στο τρόλευ μπήκαν ένα αγόρι πρεζάκι και μία γυναίκα πρεζάκι στη στάση κοντά στην Ομόνοια. Η γυναίκα πρεζάκι είχε κι άλλα χαρακτηριστικά που ήταν εξίσου χτυπητά για να μπορέσεις να την χαρακτηρίσεις μονοθεματικά. Είχε γένεια ,όχι γενειάδα αλλά πάνω από 50 ξανθές τρίχες στο πηγούνι, τα μαλλιά της είχανε ξέφωτα από καθαρό κίτρινο δέρμα και  επίσης βρωμούσε σαν πάκος με άπλυτα σεντόνια από ξενοδοχείο ημιδιαμονής.

Oνειρεύομαι τον κοσμικό φασίστα

Ονειρεύομαι τον κοσμικό φασίστα

θα είναι ο πιο ύπουλος απ'όλους όσους υπήρξαν
Θα διακτινίζει εργάτες και θα αδειάζει αγκαλιές
ανάλογα με τις ανάγκες του πλανήτη
σε καίρια πόστα μέσα σε άγνωστες συμπονετικές οικογένειες
θα μας βρίσκουν οι νέες μέρες

Ονειρεύομαι τον κοσμικό φασίστα
θα χοντραίνει και θα αδύνατίζει τον ήλιο
και στο χιόνι θα αλλάζει χρώμα
η αισθητική του καθορίστηκε από ήχους δυστυχημάτων
γι αυτό και δεν μπορείς να του κρατήσεις κακία

Ονειρεύομαι τον κοσμικό φασίστα
θα μετράει ανάποδα απ'το άπειρο προς το άπειρο
και στο μεσοδιάστημα πολλοί από μας
θα βρεθούν πρόθυμοι να τον ξεκουράσουν

Ονειρεύομαι τον κοσμικό φασίστα
δεν θα κάνει κάτι άσχημο ούτε κάτι καλό

μόνο στην Ανθρωπότητα θα μιλάει στο Δεύτερο Ενικό

I am dreaming of the cosmic  fascist

I am dreaming of the cosmic fascist
He will be the most insidious of all they have ever existed
He will beam up workers and he will empty embraces
according to the needs of the planet
in crucial positions inside unknown compassionate families
the new days will find us

I am dreaming of the cosmic fascist
he will be making the sun fat or slim
and at the snow will be changing color
his aesthetics were consolidated through accident sounds
therefore you cannot get mad at him

I am dreaming of the cosmic fascist
he will count from infinite to infinite
and in the midtime a lot of us
will be willing to  take the burden 

I am dreaming of the cosmic fascist 
he won't do something good or bad ,
only he will address humanity in 
second-person Singular
 

1η βουτιά με επαλείψεις (the first post is the deepest)

"Ψευδοτσιτάτα" είναι τα λεγόμενα που προέρχονται απ'τα στόματα των κατοίκων του  πλανήτη με την ροζ φλούδα και τους κρατήρες με τη χρυσή γόμωση που συλλέγεται κατευθείαν  απ'τα θραύσματα των θηκαρισμένων προγόμφιων του θεού την ώρα που γδέρνει φολίδες παγωτού απ'τους ψυχρούς πλανητικούς δαχτυλίους. Ψευδοτσιτάτα είναι τα νεκραναστημένα κτερίσματα γκόλεμ απ'τους αόρατους τάφους των ενηλίκων που εξανδραποδίζουν όλο το χυμό και το χημικό τους φυτίλι στην υπηρεσία των τρόλευ με τις αληθινές κεραίες εντόμων. Είναι τα λόγια που κάνουν τους ανθρώπους να κοιτάζουν τον λαιμό και τον ουρανίσκο τους την ώρα που μιλάνε σε καθρέφτες από βασάλτη, είναι το κυνηγόσκυλο που κυνηγά το σιδερένιο λαγό των γηραλέων συνάψεων και ξαφνικά γυρίζει και γρυλίζει στο κοινό. Ψευδοτσιτάτα είναι οι ήχοι που μνηνονεύει ο αθλητής και αγνοεί ο πρωταθλητής. Είναι ο φόρος τιμής στα ασύλληπτα pedigree των ζωών μας και στις γεμιστές σκέψεις που εκτοξεύει η χρωστική σβούρα του λούνα παρκ!

  "Νέοπαροιμίες" είναι τα αστράμματα του τώρα, οι ημερήσιες εκδρομές στο μιλισεκ που διαστέλλεται κάτω απ΄την εποπτεία της μέγαλοιδεατικού βούρδουλα με τις 7 ουρές, είναι η συμπυκνωμένη γνώση που κάνει το ζώο να μην πλησιάζει τον δηλητηριώδη ανθό ακόμα και με οσμή μακελεμένη  απ΄τους ρύπους και την αρωματοποιία . Είναι η παράσταση εν εξελίξει μπροστά  στον αόρατο υποβολέα-ανατόμο του blogging που παρεμβαίνει στη ροή και χρονομηχανεύεται, μυρικάζει και αναδημιουργεί με όλο το δόλο της διεύρυνσης των κοινωνικών ομόκεντρων δακτυλίων και την αθώα έξαψη της αφιλοκερδούς παρέμβασης στον κάθετο πλανήτη της ευρυζωνικότητας. Δεν θα υπάρξουν εδώ ξαναζεσταμένα ειδησεογραφικά parafernalia και ταχυδακτυλουργικές μαγγανείες για τα μπράβο των ακτιβιστών. Δε με ενδιαφέρει ο ρεαλισμός, η αντικειμενικότητα κι  άλλες ξεπεσμένες θρησκειολογικές μορφές ... Είμαι εδώ για τις ιστορίες και μόνο για τις ιστορίες...έτσι λοιπόν avantouinti!