Christmassacre

Όταν δεν φοβάμαι να πάρω ανάσα
βλέπω τα Χριστούγεννα να έρχονται καταπάνω μου

Γραμμές υποδεκάμετρου πάνω σε μια πλαστελίνη
στερεοποιούν τον κόσμο

Ο δρόμος ο μεγάλος με τα απέραντα πεζοδρόμια
στο πλάτος τους κατηφορικά

Παγοδρόμια-δεν έχεις καμία τύχη εδώ-
Νομίζω πως καταλαβαίνω παραπάνω απ'τα μισά

Μεγάλα σχέδια,κούφια η μέρα που τ'ακούει

Κοίτα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά
σφίξε με πάνω σου μέχρι να πιέσουμε
το ζυμάρι του κεφαλιού μας στη φόρμα
που έχει σχήμα καρδούλα
και μετά θα πάρω το λεωφορείο
κοιτώντας τα ασπράδια στις ελλείψεις των ματιών
των μαύρων κ θα χρησμοδοτήσω
στο πιαστράκι ένα καινούριο-παλιό πλυμένο χρώμα

Μεγάλη τεράστια ζωή
έχεις και συ τα δίκια σου

Πουγκιά γεμάτα αίμα
απ'τη μακάβρια αρχαιότητα
κ τα κόκκαλα κουπιά
κ τα σωθικά ζώα υποβρύχια
κ τα μάτια περισκόπια
κ τα στόματα δίνες
κ οι ψυχές αβύσσειο ψύχος
βιοφωταυγές σαν
ουράνιο τόξο σε γραμμή παραγωγής

Προσσεληνώσεις καβάλα σε σκουπόξυλα
βεγγέρες με εχθρούς,τριάντα εκκλησιές
κ τρία ξαποστάματα,κρυφτό στα μεσοδόντια,
άλματα εγκάρσια κ αναπηδήσεις στο
ελαστικό κουκούτσι ως την τρύπα του λαγού κ
πάλι μέσα.

Αγαπώ το ωμέγα και το θαυμαστικό!

Περισσότερα θα αναρτηθούν την επαύριον
στη πίσω πλευρά της περιμέτρου του τεράστιου κοκ
μαζί με μια ταυτολογική ακτινογραφία στην ύποπτη
δαγκωνιά

Θα τον βρούμε τον άτιμο
κ θα τον πετάξουμε μέσα μας
σαν δεύτερη ανατομική σόλα