Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Μύρτος



Αυτό που φοβόμουν όλη μου τη ζωή
έρχεται καταπάνω μου σαν κύμα του Μύρτου,
πρακτικός κόσμος

Ας ανασκουμπωθούμε μπας και δούμε λίγο
φως που θα πληρώσουμε με δικό μας παρά

Με όσο σθένος μας απέμεινε να προσπαθήσουμε να
κοιτάξουμε ξανά αυτά τα χαρτιά
με λατρευτικά μάτια παιδιού τα Χριστούγεννα

Και έπειτα θα κρεμάσουμε τα χαρτονομίσματα
του μήνα σε μανταλάκια για να στεγνώσουν
απ'τον ιδρώτα κ το αίμα
πριν τα μπάσουμε σπίτι στο χέρι σαν ζευγάρι
παπούτσια που πάτησαν σκατά

Και μετά θα τα τρίψουμε με βούρτσες ανάμεσα
στις ράγες κ τις εγκοπές άγρια με οργή σχεδόν
κ θα αγνοήσουμε τα μικρά καφέ ογκίδια  που πάντα μένουν
που μαρτυρούν,πως δεν μπορέσαμε...
κ στο σαλόνι θα κάτσουμε να περιμένουμε να στεγνώσουν
να τα ξαναφορέσουμε,να πάμε λίγο ακόμα να τα τρίψουμε
στις πρασινάδες κ στα ποδόμακτρα,σαν να μην έγινε,
για να ξεχάσουμε,να ξαναπερπατήσουμε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου