Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

ιν λιμβο




Γλίτσα στους κυνηγότοπους,βγήκαν οι γυμνοσάλιαγγες και κυνηγάνε λιοντάρια,
άντε να αποσπάσουν καμιά ριπή ξερατού απ'το θεριό
ενώ στο μεταξύ χιονίζει
Ο θάνατος δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό από μόνος τους,
όπως το THE END στις ταινίες,
πάτα όλα τα μικρά κουμπιά στα πλακουτσά τηλεχειριστήρια
ταυτόχρονα και θα πάρεις μια ιδέα απ'τα τηλεγούστα του Δημιουργού
Όσοι υποφέρουν από νοσταλγία νοσηλεύονται στα σα-να-'ταν-τώρια
και κοιτούν τη βροχή να παθαίνει ποπ-κορν και να γίνεται υπερπολλαπλάσια νιφάδα
Δεισιδαιμονικά κρεμαστά,ψόφια περιστέρια έξω απ'τις πρωινές βιτρίνες,
έλα να κάνουμε έρωτα μέσα στο χαρτόκουτό σου άγριε άστεγε,

το γήπεδο του
μπάσκετ γέμισε,απ'το πάρκο στο παρκέ,όλοι εμείς βροντοκοπανάμε
τα κάγκελα για να τους δούμε,να τους πετάξουμε καλούδια και γάλατα,
αν δεν μας αφήσουν,αν τα εισιτήρια εξαντληθούν,στη μαύρη μοίρα θα
αγοράσουμε διπλοτιμοίς  ίδια επαγγελματικά βλέμματα,
ίδιες αμείλικτες ματιές ευθύνης,κρισιμότητας
ενώ στο μεταξύ χιονίζει,
φθονώ όλους τους ζευγαρωμένους,με τα αχνιστά αμάξια με τα ζεστά χοντροδάχτυλα που
αγγίζονται σαν πάνε την ίδια ώρα να αλλάξουν ραδιοσταθμό κι αφήνουν απάνω τους ένα φιλμ
αγάπης σαν γελή για μύκητες,
μέγαλη υπόθεση η αντικριστή ζωή,μεγάλη υπόθεση και οι συγκλονιστικές ωθήσεις
αυτές τις εποχές καταμετρώ ουλές,μετά γίνομαι πάλι ασσασίνος
το επιτρέπω στον εαυτό μου μια φορά το χρόνο,έτσι για λίγο,
όσο κρατάει μια παρασκευή Νεουορκέζικου burger,όσο κρατάει
το τρέμουλο μετά από διαπληκτισμό με άγνωστο στο δρόμο,
τόσο μου επιτρέπω να μέμφομαι τις επιλογές μου πλέον,
όλα τα άλλα είναι  υποκινούμενα,από νέους που σκέφτονται γέρικα,
από γέρους που καβλώνουν νοτερά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου