Ανθρωποεκτρώσεις

αναντιρρήτα πραγματικοί, αναντίρρητα πολλοί

όλοι με ένα ίδιο χέρι κρεμάστηκαν στο αποφλυωμένο κάγκελο της κουπαστής του Λοιμωδών

κάποια στιγμή στη ζωή,

 από αφραγκιά, από παραπομπή, από ανθρωπολαγνεία,

όλοι για μια μυρμηγκιά

κάτω απ΄το νερό βλέπεις τα πιο αγύμναστα μέρη του κόσμου, τα απείθαρχα απ΄το

κοινωφελές κοίταγμα και μέσα στα ημιυπόγεια καθώς περνάς δίπλα στις χαραμάδες

που έχουν για παράθυρα οι εξαερωμένες οικογένειες ζέχνουν και μυροβολούν την πιο δίκαιη ερώτηση-βρισιά της γης: "γιατί  με κοιτάς ρε μαλάκα, γιατί με καταγράφεις;"

Νέα είδη τουρισμού:

απ΄το σούρουπο ως την αυγή,

να μένεις μόνο στα αεροδρόμια, 

να αναζητάς τις φαμελιές και τα γενεολογικά αντικειμένων στα μήκη και στα πλάτη

-ταξιδεύω κυνηγώντας τα ιστορικά ίχνη των παζλ-, 

άλλος πάλι,με κλειστά τα μάτια συνοδευόμενος από έμμισθους ατζέντηδες -αυτό το λένε cecitourism- αγγίζει πετσοκομμένα πουλιά κούρων και κρύους γλουτούς επίκτητα τυφλός, νέες εμπειρίες κουτσουρεύοντας την υπεροπλία των αισθήσεων, χέσε μας ρε απηυδισμένε φραγκάτε ή έστω διευρυμένε Gurdjief, ποιόν νομίζεις ότι πείθεις; Ο κόσμος δεν έρχεται ποτέ στα μέτρα σου μέσα από καλομελετημένες μπροσούρες και μικρά γκρουπ οπλισμένα με φονικές φωτογραφικές, ο κόσμος σου αποκαλύπτεται συνέχεια, παντού,αν είσαι εξοπλισμένος με ένα σακουλάκι εμετού πτήσεων και δεν ντρέπεσαι να ξερνάς δημόσια

μέσα στην πόλη όλοι κοιτιούνται,αγκαλιάζονται, γαμιούνται αλλά δουλεύει ο ένας για τον άλλο ή με τον άλλον, δεν υπάρχει "δουλεύονται" κι ας είναι η μόνη κυριολεξία κι αυτό είναι αποκάλυψη και ένα αστείο και λίγο γελοίο και μια ψιλή χαζό

Το αστείο δεν με ενδιέφερε ποτέ, το βλάσφημο και το γελοίο ήταν πάντα ο στόχος Τσιτάτα γελοία λέξη γι'αυτό την αγαπώ, Τσίτα βλάσφημη λέξη θα τη σκοτώσω

όλοι είναι αξιέραστοι και αξιαγάπητοι για κάποιους, ποιοί είναι αυτοί που το παραβλέπουν, ποιοί είναι αυτοί που θεωρούν το δικό τους δίκτυο σημαντικότερο, οι ιερές αποστάσεις με κάνουν και κλαίω, σαν μεγαλειωδώς απλό τραγούδι που δεν θα γράψω ποτέ, όπου τις δω, για όσο τις δω, και στα μάτια του χειρότερου εχθρού όταν κοιτάει το παιδί του, έρμαιο του Αρχαίου, κάλλιστα θα μπορούσε να με σκοτώσει εκείνη την ώρα,χωρίς πολλά πολλά, ανήμπορος μπροστά στη δύναμη των συγχορδιών.

Τα πάντα τελείωνουν αλλά στη μουσική μόνον,μπορεί να μην υπάρξει τελευταία νότα αλλά τελευταία συγχορδία, γι'αυτό και είναι η ανώτερη τέχνη.  

Αυτό θα πω για να φλερτάρω και να κερδίσω το ξεμάτιασμα της εμπειρίας, σε κείνον εκεί που φαίνεται να τα διαθέτει όλα και γοριλίσιους ώμους και στυβαρά μπούτια και ταυρίσιο σβέρκο και ροδάκινο για πιγούνι και ...για στάσου ε ξέρεις τώρα που άνοιξες το στόμα η οδοντοστοιχία σου έχει κάτι το θηλυκό, μου θυμίζει κάτι θείες που έβγαζαν γλυκό κουταλιού και μου εύχονταν καλή πρόοδο άσε κι αυτό το μπαστό μέτωπο δεν σε είχα προσέξει στο μισοσκόταδο, κι αν είχα ακούσει τον τόνο της φωνής σου απ΄την αρχή σίγουρα δεν θα είχα ξεστομίσει τόσες μαλακίες στο νετ, πού να σε κυκλοφορήσω έτσι, κι όσο για τα ενδότερα δεν έχω ξαναδεί πιο γυναικείο κώλο σε άντρα πήγα να ξεράσω κι αυτά τα ξίγκια απ'τη περιτομή σου ούτε ιεραπόστολος δεν πρόκειται να τα δει  συμπαθητικά ποτέ, πουλί μέτριο - με δυο τρεις φορές το 'χεις συνηθίσει,αντοχή μηδέν, χύνεις λίγο, οι ραγάδες στα μπούτια σου είναι σαν από τρακτέρ , αυτά τα λένε στο profile αγαπητέ, άλλη φορά να μην ταλαιπωρείς έτσι κόσμο,δεν με νοιάζει που με κοιτάς σαν να είμαι βιτρίνα ζαχαροπλαστείου και γω έχω κοιτάξει έτσι άλλους και πήρα τ'αρχίδια μου, μεγάλα παιδιά είμαστε!Το καλό για σένα και για μένα είναι πως με τα χρόνια δύσκολα λαθεύω, με ενδιαφέρει να κατευνάσω τη φιλοπεριέργειά μου για πλάσματα που  αργά η γρήγορα θα ξεθυμάνουν όχι μοιρολατρικά, ρεαλιστικότατα και μέχρι εκεί...Και έπειτα τί; Τα σπάνια χαρτάκια, οι ημιεπαγγελματίες, οι στρατευμένοι, οι ακριβοθώρητοι , οι ζευγαρωμένοι, οι παρτουζιάρηδες, οι ημίκρυφες, οι φιλάρεσκοι, οι απρόσιτοι, οι ψηλά, τα καλά κομμάτια; Άκου τα κομμάτια! Όλοι για όλους, μερικοί για κάποιους, λίγοι για έναν και συ ύαιανα ψωριάρα να παρακαλάς για ένα ξεροκόμματο,για μια απαγωγή ζωικού πορνό, με δράμα, με οδυρμό, με σισσύφεια ανακίνηση; Όχι, φίλοι μου! Κάτι έχετε παρερμηνεύσει.Κάπου, κάπως, κάτι, έχει παρακρατηθεί και θα το βρω, μέχρι τότε, ας υπακούσουμε στην απόλυτη  αλήθεια, το πρωταρχικό αξίωμα που υπαγορεύει πως για να γίνουμε στοιχειωδώς άνθρωποι θα πρέπει να αρχίσουμε να ζούμε γυμνοί και μουγγοί!