Μήνας που ξεκινάει η ιμπεριαλιστική λαίλαπα των κατσαρίδων.
Φέτος είναι οργανωμένες σε μικρές φάλλαγγες από μικρόσωμες κομμάντο.
Ανοίγω το φως και βλέπω μία πάνω στο εντομοκτόνο,
η κατάληψη εχθρικού στόχου ματαιώνεται οριστικά,
με τη χρήση του ίδιου του στόχου.
Η ζέστη αρχίζει να σφίγγει γλυκά
σαν βόας που δεν ξέρει αν θέλει ένα σνακ ή κανονικό γεύμα
Επανεκτιμώ τις ντουζιέρες, είναι μεγάλη εφεύρεση,
αυτές και τα αντρικά πέδιλα, μαζί με την άθληση,αποτελούν τους
τρεις πιο αβλαβείς εθισμούς στη ζωή του ανθρώπου
Ηλίθιοι θάνατοι,
προσπαθώντας να απαγγείλεις όλες τις στροφές του Εθνικού Ύμνου
κάτω απ΄το νερό,
προσπαθώντας να κάνεις graffitti και γύρο του θανάτου ταυτόχρονα,
απαντώντας στον υπνωτιστή που κάλεσες στην εκπομπή σου στην ερώτηση
"Και, τώρα πείτε μας,σας παρακαλώ,κύριε, ποιά είναι η πραγματική γνώμη σας για το κοινό σας;"
Οι μελετητές κητοειδών είναι παντελώς αφερέγγυοι,
αν δεν κολυμπήσουν έστω και μια φορά με ένα playmobil στην κοιλιά τους.
Έτσι, σκέφτηκε ο πρωθυπουργός και ζήτησε να του φέρουν έναν Αγανακτισμένο
σε ατσάλινο κλουβί για να τον παρατηρήσει από κοντά. Προσπάθησε να είναι διαλλακτικός,
αλλά μέσα του χαιρόταν που δεν είχε τίποτα κοινό με αυτό το σίχαμα.Στο τέλος είπε να τον
πάρουν από μπροστά του και ζήτησε να τοποθετηθούν επιπρόσθετα αποσμητικά χώρου στο γραφείο του.
Οι κατσαρίδες είναι ευλογημένες απ΄το θεό να περπατάνε στον τοίχο,
bright twitterάδες μου υπενθυμίζουν πως πετάνε κιόλας.Υπερδυνάμεις!
Όπως του Batman, του Spiderman, του Γιούγκερμαν
Όταν οι μπαλονάδες γυρίζουν σπίτια τους και αφήσουν απ΄το χέρι το εμπόρευμα
κάνουν αυτόματα μια αντανακλαστική πιρουέτα. Όλα τα επαγγέλματα αφήνουν
κουσούρια από την επαναληψιμότητα κινήσεων. Οι πολιτικοί π.χ όταν μιλάνε στο σεξ πρέπει να
κόβουν κομμάτια γλώσσας απ΄τον απροσδόκητο αυθορμητισμό.
Διαβάζω ανελλειπώς το Αθηνόραμα.Το classic size του,
σου επιτρέπει να έχεις πάντα μια πόλη του κώλου στην κωλότσεπη.
Βλέπω βραβεία, βλέπω τελικούς reality. Φανερά σημάδια κόπωσης στο lifestyle στρατόπεδο.
Διαβάζω freepress, διαβάζω bloggers, φανερές αρρυθμίες και ευφυής -κατά Σιοράν-αμφιβολία στους ποιοτικούς,
έτσι, για να μην έχει ηχορύπανση στα εγκαταλελειμένα λαγούμια που άφησαν οι σκύλοι των Λειμώνων στη no man's land, εκεί, όπου, πάντα στήνουν το λαμπορατόριο τους οι πραγματικοί
άνθρωποι του πνεύματος.
-Οι πραγματικοί πνευματικοί άνθρωποι στην Ελλάδα πρέπει να είναι βία 100 και μένουν όλοι στην Επαρχία -
Μια νύχτα μπερδεύουμε μουσική με ταινίες, στερεύω όπως ξεκίνησα, χωρίς να το καταλάβω,
όπως όταν κάνεις εμετό, γελάω με τα μικρά μπλε ανθρωπάκια, με τις μυτερές φαβορίτες και τις λαϊκές φωνές: τα Στρουμσφακιανάκια!
Φεύγει ημιγκομενικό sms: "Ραντεβού το Σεπτέμβρη" σαν τα χειμερινά σινεμά.Πολλά μας τα 'κανε.
Πρέπει να με ενέπνευσε η ενέργεια περνώντας έξω από ένα σχολείο, αν είμασταν μια αποτρόπαιη
κοινωνία τα παιδιά θα ήταν ζεμένα σε τεράστιους παιχνιδότοπους-εργοστάσια με τροχούς και θα παρήγαγαν όλη την ηλεκτρική ενέργεια που χρειαζόμαστε.
Είμαι αρκετά σκληρός με τους έρωτες, νομίζω πως ο άνθρωπος είναι αυθεντικός μόνο όταν κάνει μαλακίες με τους κολλητούς του, οπότε αυτά τα φούμαρα για την αποκαλυπτική δύναμη του έρωτα όπου τα δω τα ξεφτιλίζω...Μέσα μου ξέρω, βέβαια, πως ο κυνισμός είναι η προσευχή του πεσσιμιστή.
Στο κολυμβητήριο έχει τόσο κόσμο που κολυμπάμε σε ρυθμούς ενάλιων αρχαιολόγων που σαρώνουν το βυθό, ούτε καν σκέφτομαι με τι τρόπο πρόκειται να χρησιμοποιήσω τα γυαλάκια σε λίγες μέρες,
πλέω και προσέχω να μην εμβολίσω θρασείς εκπροσώπους τις τρίτης ηλικίας, μέσα κι έξω απ΄το νερό.
Λυπάμαι τις μεταφράστριες της Νοηματικής στο Κοινοβούλιο,
απάνθρωπη δουλειά,να προσπαθείς να δώσεις σχήμα στο χάος,
ξεθεωτική
'Ένας αθλητής χοροπηδάει σε ένα τραμπολίνο στρωμμένο με αχινούς,
παρηγοριέται πως τα αγκάθια που θα μείνουν στα πόδια του ίσως μετουσιωθούν
σε κάτι πολύτιμο, όπως τα μαργαριτάρια μέσα στα όστρακα. Τί σουρεαλιστικό
όνειρο, σκέφτηκε καθώς ξύπνησε.Έπειτα,βγήκε στο μπαλκόνι και είδε τους ninja να ξανακατεβαίνουν με τους γάντζους στο δρόμο, γύρισε χαμογελώντας και θαύμασε το "Καλημέρα" με σουρικέν
που του είχαν γράψει στον τοίχο. Ευτυχισμένος έκοψε ένα αιωρούμενο μπουκαλάκι νερό απ΄το κενό
και ένιωσε ευγνωμοσύνη για τη κρατικοδίαιτη φύση που πάντα τις ζεστές μέρες προνοεί για την όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη διαβίωση των πολιτών
Μέρα της έκλειψης Σελήνης. Μοιάζει με μούτζα απ΄΄την αθέατη όψη του φεγγαριού.
"Πού είναι το πόνυ μου ρουφιάνα γελαδάρισσα;" ωρυόμαστε ζητώντας λάθος πράγματα από λάθος ανθρώπους
Κατεβαίνω στους Αγανακτισμένους. Η επανάσταση δεν θα τηλεμεταδοθεί, αλλά θα τσικνιστεί.Μολοταύτα, συνεχίζω να πηγαίνω, κάτι με τραβάει.
Φτάνει το διήμερο που ψηφίζετα το μνημόνιο.Τα πράγματα αγριεύουν, το μαλόξ γίνεται η αγαπημένη μου μυρωδιά, άνθρωποι μάχονται οριζόντια για να υψωθούν πάνω απ΄τον φόβο, πρωτοφανές, μένω όσο αντέχω στο tutorial, στο κυρίως παιχνίδι έχω κάνει τα κουμάντα μου, όχι τόσα για έναν πόλεμο βέβαια.Κερδίζω μια φράουλα με αμυγδαλόψιχα και μια αίσθηση δικαίου πως έμεινα όσο άντεχε το σώμα μου και η λογική μου, μετά από κάποιο σημείο έγινα ένα κομμάτι σκακιέρας για να παιχτεί ένα παρακρατικό παιχνίδι στο οποίο δεν θα μπορούσα να προσφέρω τίποτα παραπάνω απ'το πρόστυχο recording ενός ηδονοβλεψία
Την επομένη με ξυπνούν οι οιμωγές που σηκώνονται από όλα τα Αθηναϊκά μπουρδέλα. Το "έγινε της πλατείας" εκθρόνισε τις πουτάνες πανηγυρικά!
Είμαι άρρωστος, βήχω συνέχεια,
αν έχω θέσει τις βάσεις για μια μελλοντική καρκινογένεση με τόσα χημικά ,θα ήθελα για παρηγοριά να μου φυτρώσουν ,επίσης, πουά φτερά!
αλλά ως γνωστόν θεός δεν υπάρχει
αλλά ως γνωστόν το "όλα εδώ πληρώνονται"
υπάρχει και παραυπάρχει
Έπεσαν τόσα χημικά που οι φωτογράφοι όταν έβγαλαν τα αρνητικά θα πρέπει να αντίκρυσαν εμφανισμένες φωτογραφίες.
Αυτό το καλοκαίρι είναι κάτι μεταξύ Χειμώνα που έμεινε μετεξεταστέος και Φθινοπώρου φορεμένου ανάποδα, γι'αυτό διαλέγω μια εικόνα ειρήνης για να υποδεχτώ τον Ιούλιο, την απομόνωσα σε μια νύχτα αυπνίας κοιτώντας μια ανοιχτή μπαλκονόπορτα
Η πατούσα που ξεπροβάλλει κάτω απ΄το σεντόνι είναι το παγκόσμιο σύμβολο της ευτυχίας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου