Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Αναμνήσεις ενός καλοκαιριού στο περιθώριο 2: Αφαιρέστε τα ρολόγια σας, είναι ώρα!




Αφαιρέστε τα ρολόγια σας είναι ώρα,
οι παλμοί όλο το Χειμώνα αποσοβήθηκαν οριακά
απ'το να αποκτήσουν την περιοδικότητα των δευτερολέπτων

Και μέσα στον  βαθουλωμένο ,απ΄τη βαριά εργαζόμενη μπαγκαζιέρα ,
ουρανό του αυτοκινήτου οι αστραπές απ΄τα
κουτσομπολιά περίμεναν σθεναρά να ανοίξει η κοιλιά του πλοίου
για να εξανεμιστούν μέσα στον ψευδότοκο ηλιόλουστο πολιτισμό
της μνημονικής συμπαιχτικής χαράς ανάμεσα σε πλαστικά
σπιτάκια μεταφοράς κατοικιδίων και ταλαιπωρημένα στομάχια
απ'τους καφέδες και τα διεκπεραιωτικά  τοστ με τα ζαμπονοτύρια

Μαζί μεγαλώσαμε, μόνος μου αποκαλύφθηκα
οριζόντια εξέλιξη,κάθετη εξέλιξη, όχι δεν είναι θέμα γούστου,
το πάπλωμα παρατραβήχτηκε απ΄την πλευρά του θεόχοντρου υπερτριχωμένου
αν δεν μου δώσεις αυτό που μου ανήκει θα σου απανθρακώσω το εύφλεκτο δασωμένο  κωλομάγουλο με την
πυρακτωμένη λάμπα του πορτατίφ αμέσως μόλις τελειώσω το κεφάλαιο
απ'το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας που με κρατάει ξάγρυπνο,

ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ

Έχω την άισθηση πως δεν σας έχει απομείνει  αίσθηση
άλλη  απ΄τη ναυτία που για να νιώσει ανακούφιση  πασχίζει να εντοπίσει 
 κεφάλια ημιπνιγμένων μέσα στα
ταραχώδη νερά να εκλιπαρούν φτύνοντας και κλαίγοντας

Όλο το μίσος που ένιωσα ποτέ ήταν απόρροια αντίληψης της  έλλειψης κανονιστικότητας αποστάσεων
ορμώμενων  από μια μέσαιας ικανότητας κοινωνικής παιδείας
αυτή αιτήθηκα, αυτή παραναγνώσατε με τόση σιγουριά ως παραίτηση και υπεκφυγή
αυτή μετατράπηκε σε μια εκβαχευτική χαρά καταστρατήγησης των κοινωνικών κανόνων

Είχε τόση πλάκα Θεέ μου, απλά αν καθύστερούσα να απαντήσω, να σιγοντάρω, να ρίξω αλλού το
βλέμμα και αμέσως ενεργοποιείτο μια εποπτική περίπολος για να δει το τι και πως έκανε τη θέση μου
υπολειτουργούσα και απείθαρχη μέσα στο pattern της κυψέλης.Θα μπορούσα να είμαι ακόμα εκεί να υποδαυλίζω λογικά κενά και σουρεαλιστικές σφήνες μέσα στην ήδη υπερεαλιστικό κλίμα των υπερανθρώπων που ξαποσταίνουν σε ένα θέρετρο και στο μεσοδιάστημα μέχρι να σώσουν τη ντόπια οικονομία και την παγκόσμια ειρήνη επιδίδονται σε μόστρα των πανκαίνουριων κουτσούβελων και των πανάκριβων ρολογιών τους, ξεχνάνε πάθη και έριδες, ξαναμοιράζουν τράπουλες -εξίσου σημαδεμένες με τη σήμανση των μαύρων πτυχών των παιχτών, όχι των φιγούρων βέβαια - μέχρι πάλι να εξωκοίλουν απ'τα ποτά και η αρχομανία τους να αναδυθεί αύτανδρη και μονήρης σε μια γελοία στοχοποίηση πλησίου που ούτε τους τη ζήτησε, ούτε τη χρειάστηκε, ούτε και τον ενδιαφέρει

Η χυδαιότητα δεν είναι το ίδιο το ρολόι,είναι το ότι φοριέται σε μια τόσο ερωτογενή ζώνη όσο
ο καρπός.... ο κάθε καρπός


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου