Νεκρά ζώα
Μέσα στο κασόνι ένα κουτάβι ψάχνει τη ρώγα της μάνας του,
κανείς δεν ξέρει ποιά ήταν τα κριτήρια που το ξεχώρισαν στο ανθρώπινο μάτι
και δεν πέθανε κι αυτό από ασφυξία μέσα στο σακί με τα άχρηστα αδέλφια του.
Συνήθως επιλέγουν τα ξανθωπά, τα εύρωστα,τα αρσενικά.
Ανθρωπομορφικός ευγονισμός ή μακρόχρονια σύττιση με Αμερικανικές σειρές;
Ποιός μπορεί να τοποθετηθεί με ασφαλεία;
Την προγιαγιά μου, τα παιδιά της γειτονιάς τη φώναζαν φόνισσα καθώς τραβούσε
με στο σφιχτοδεμένο τσουβάλι κατά
το μόλο, αλλά κανείς δεν θέλησε ποτέ ούτε να υιοθετήσει κανένα, ούτε να προτείνει κάποια λύση
Στην άσφαλτο βλέπεις ξεκοιλιασμένα κουφάρια, κάνουμε μπλιαξ, και με μια μικρή κλίση στο τιμονί
συνεχίζουμε για τις χρυσαφένιες αμμουδιές, αστειεύομαι πως είναι ένας τρόπος για να μάθουμε
την πανίδα του τόπου μας και πάντα οι φιλόζωοι αποτροπιάζονται
Έχω παρακολουθήσει θανάτους και εκτελέσεις ζώων.
Ένα κατσίκι με τραβηγμένη μαχαιριά στο λαρύγγι να εκτοξεύει
ανεξέλεγκτους πίδακες πάνω στο τζιν ενός ορεσείβιου,
τα ματιά του ήταν άκρως "επικοινωνιακά"
γατιά που γεννήθηκαν με αναπνευστική πάθηση και έμεναν να ασθμαίνουν πάνω στο τσιμέντο
όλο και πιο κουρασμένα ώσπου βουβαίνονταν.
τα κακόμοιρα
ένα φίδι δίπλα στο παπούτσι μου σε μια εκδρομή στο βουνό -δεν εξετάσαμε καν αν ήταν δηλητηριώδες, του πετροβολήσαμε το κεφάλι που πάσχιζε οξύμωρα να το προφυλάξει κάτω από μια πέτρα -
ένιωσα ανακούφιση όταν το ξεπαστρέψαμε
ένα ποντίκι που έβαλε ο θείος μου σε ένα κουβά μαζί τη φάκα και του έριξε νερό με το λάστιχο,
ώσπου σταμάτησε να βγάζει μπουρμπουλήθρες,
ΉΤΑΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ
τελικά ό,τι κι αν δεις απ'όποια οπτική κι αν το εξετάσεις ποτέ,θα είναι πάντα απάνθρωπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου