Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Ψευδοτσιτάτο no.5 (Το Λίμερικ του Φρίξου Ροτόντα)


 "Η επικάλυψη δεν είναι σοκολάτα"


Ο Φρίξος ο Ροτόντας μες στην οχλαγωγία
η πιο φέρελπις απάντηση στην αστική ανία
βγήκε  γυμνός στη μαρμαρένια μπαλκονάρα
κρύβοντας τα επίμαχα με πάστα καρμπονάρα
και ο λαός εθαύμασε την τόση υπεροπλία

Τον Φρίξο τον εμάθαμε από ένα talent show
που είχε βγει να καυχηθεί για την οσμή του ζώου
οι κριτικοί ενέκριναν την τόση σερνικάδα
1ο τον βγάλανε με μιας  σε όλη την Ελλάδα
και για βραβείο τον πλύνανε στην κοίτη του Αχελώου

Ο Φρίξος έγινε συχνός στα πάνελ της ΤV
αφού ήτανε ξηγημένος γαρ και μίλαγε σπαθί
ήτανε φρόνιμο παιδί κι έβγαζε σκανδαλάκια
κατά πως τον δασκάλευαν τα γύρω του πουστράκια
χωρίς κοκό και μακελειό δεν έχει προκοπή

Οι κριτικοί τον λάτρευαν κι ας ήτανε βλαχάκι
 είχε λέει κάτι το μασίφ, πετύχανε λαβράκι
γιατί αυτών το γόητρο είναι να κασσανδρίζουν
να καπαρώνουν το πουλέν και τέλος να το βρίζουν
μα ο Φρίξος θα τους έδειχνε πως δεν κούμπωνε πάκι 

Τα σκώτια τους κολάτσιζαν ποιά πρώτη θα τον πλάσει
τεκνάκι στα νεανικά ή ζιγκολό  με Λάσυ
"Είσαι τρελή;" έλεγε η μια, αυτός παίζει με  PEZ
"Μωρ'αυτός τρώει σε milf πιο πολλά κι απ'το Παρνέζ"
 και έτσι κοκορευόντουσαν  χωρίς να δίνουν βάση

'Ηταν βλέπεις οι καιροί που το Έθνος δεν βαστούσε
έπλεε στη κακογουστιά, σε γλίτσα κολυμπούσε
κι όταν η κρίση χτύπησε το ρόπτρο εξωθύρας
όλοι πιαστήκανε  άντυτοι με πέη ανα χείρας
και στο θεριό ρίχναν μπηχτές ποιόν πρώτον να γαμούσε

Υπήρχαν και οι συνετοί με τις φωνές τις λίγες
που από πριν δεν νιώθανε τους γιαλαντζί κολίγες
βλέπανε στους Ολυμπιακούς,στο Εuro και στη Εuro
ομοψυχία Ελληνική όσο κρατάει το πούρο
κι έπειτα μόστρα το  βρακί με κολατσιό  για μύγες

Αυτοί με το στραπάτσο χαρήκανε κομμάτι
ίσως σκεφτήκανε μ'αυτό να φύγει η αυταπάτη
οι άνθρωποι μπορεί στα σπιτιά να δουλεύουν
στην επαρχία για να σωθούν γελάδια να αρμέγουν
αλλά η κατανάλωση ήταν της γης το αλάτι

Πορείες γίνανε πολλές, κραυγές αχολογούσαν
μα η μάζα η κρίσιμη των νιων κουτόχορτο μασούσαν
εγκρίνιαζαν και πάλευαν με φραπεδιά και μένος
στα Hummer εσιχτίριζαν πού έφτασε το γένος
και τη φλεγόμενη Μαρφιν tattoo θε να χτυπούσαν

Το έθνος μας παρέπαιε  έψαχνε έναν ηγέτη
κιμπάρης να ταν μπεσαλής κι ας έμοιαζε με Υεti
πείνα και φτώχεια έκανε το κόσμο να σαρώνει
γατιά σκυλιά αμάσητα ως του Αττικού τα πόνι
μέχρι τον τάφο σύλλησαν της στέκας Ταυγέτη

Ο Φρίξος ήτανε ζεστός να μπει στην εξουσία
με ένα πραξικόπημα, δεν σήκωνε αστεία
νύχτα τρύπωσε στα πλατώ και βγήκε στον αέρα
και στο λαό απευθύνθηκε που έψαχνε πατέρα
γογγύζοντας ίσαμε δυο κιλά φαιά ουσία

Αγάπητοι συνέλληνες παιδιά της Σαμάρινας
ως πότε θα λογίζεστε για κάτοικοι της Κίνας
ήρθε ο καιρός ωρέ Έλληνες μες στη Βουλή να μπούμε
snuff movie υπερπαραγωγή να φτιάξουμε μπορούμε
σφαχτά εκλεκτά να ξαναμπούν στο δίχτυ της Κατίνας

Μεγάλο σούσουρο μεμιάς έγινε στο κανάλι
της AGB ορθώθηκε τρανό  κάτω κεφάλι
εσπάσανε τα δίκτυα πέσανε οι γενικοί
τον Φρίξο μπαγλαρώσανε σε βαν οι μυστικοί
μέχρι του Λάκη το τσαρδί πάτησε σα στραγάλι

Έξω απ'την Ασφάλεια τρανό γιορτάσι εστήθη
κουκουλοφόρες έβαφαν με στόχαστρα τα στήθη
οι νέοι μάθαιναν ξανά τον πόλεμο του δρόμου
και οι geeks σε τόμους έψαχναν παράθυρα του νόμου
το Φρίξο περιέλουζαν χιλιάδες νέοι μύθοι

Με τηλεφώνημα σκληρό πανύψηλου προσώπου
στήθηκε επιχείρηση σαν μύθος του Αισώπου
των ζώων οι ποιότητες αίφνης μασκαρευτήκαν
σε χέρια που εκρύψανε στόματα που ρευτήκαν
τον Φρίξο βγάλανε γυμνό για σπίλωση μετώπου

Είναι ψυχοπαθής βαριά δεν βλέπετε ο άνδρας
λόγος ουδείς να μένετε στην παγερή Αλεξάνδρας
τραβάτε σπίτια σας λοιπόν το θέμα είναι λήξαν
και οι γιατροί θα εγγυηθούν αν τα μυαλά του πήξαν
που τώρα μοιάζουν εν πολλοίς σιδερικά της μάντρας

Κι εκεί που ετοιμάζανε το Φρίξο για να μπάσουν
δυο δαγκασιές τους έκαναν τα χέρια τους να μάσουν
γύρισε ο ήρωας λοιπόν με βλέμμα σαστισμένο
και του ποιμνίου απηύθυνε λογύδριο μανιασμένο
λόγο στρωτό που έκανε τα αίματα να βράσουν

Θυμάμαι στα μικράτα μου που ερχότανε ο Μάης
του παγωτού γινόμουνα μέγας μοναχοφάης
όχι μόνο κατέβαζα του Γαργαντούα τις δόσεις
μα  με  περιτυλίγματα εμπλούτιζα τις γνώσεις
τη σύσταση όλων των ειδών εδίδασκα σαν 'Αης

Μόνο σε ένα τόσο δα θεόμικρο ξυλάκι
σκάλωσε το μνημονικό σαν ήμουνα παιδάκι
έγραφε πάνω κάτι που ποτέ δεν αντελήφθη
και μια ζωή εφώναζα πως μήνυμα ελήφθη
ήρθε όμως η στιγμή που άστραψε φλασάκι

Σε σας θα πω το μυστικό, τα δέοντα μαντάτα
που κάθεστε κοιμώμενοι σε σύννεφα αφράτα
είναι φορές που η γεύση μας  άγρια  απατάει
σ'ανταλλακτήρια ηδονής την θέληση πουλάει
"η επικάλυψη λοιπόν δεν είναι σοκολάτα"

Αυτό έγραφε το χαρτί και τώρα πια με δέος
κατέχω αυτό που μου φύγε τότε σαν ήμουν νέος
κάλλιο να ξέρω πως σε δόκανο πιασμένο είμαι σαμούρι
παρά ουρί που κελαηδεί τίγκα στο καναβούρι
να ρίξετε στα Τάρταρα τέτοιο γελοίο κλέος

Και λέγοντας αυτά λοιπόν με βλέμμα του ροφού
την τέχνη επιστράτευσε του μέγιστου kung fu
τα λόγια εμνημόνευσε δασκάλου αστεράτου
και στη καρδιά έριξε βαρύ χτύπημα του θανάτου
λαλιά δεν έβγαλε καμιά πλην ένα ισχνό "ΟΦΟΥ!"


Καθώς νεκρός αφέθηκε στο έλεος του κενού
΄το τυχερό το σχήμα είδε του τριφυλλιού
με ένα γλυκό χαμόγελο έσβησε πριν προφτάσει
με το στραβό κεφάλι του  στην άσφαλτό να σκάσει
έκτοτε εκεί εμφανίζονται σταγόνες παγωτού











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου