Ψευδοτσιτάτο no.8

«Ο πόνος είναι μια υπερτριχωμένη επιφάνεια που δεν σηκώνει laser. Η μόνη σωτηρία είναι η τριχογλυπτική!»

 

Στην οδό Αναπαύσεως, αυτή που σε οδηγεί στον πιο σένιο θανατότοπο της Αθηνούλας, με πλασιωμένο το βήμα που βαραίνει λόγω αυξανόμενης  τσίτας και φρίτας από πιτσαρίες, μαγαζιά με φωτογραφίες και μικρά ομοιώματα του Παρθενώνα που προσπαθούν να σκαρφαλώσουν στα ζεματιστά κράσπεδα, υπάρχει το μαρμαρένιο tile του Νεκρού.Είναι όρθιο σαν εντοιχισμένος θαμώνας σε κωλάδικο στο μπροστά μέρος ενός ανθοπωλείου, που παράλληλα λόγω αναδουλειάς αναλαμβάνει και μαρμαροκατασκευές, στεφανιοπλέξεις, σύνθεση ρέκβιεμ και μυστικά συνοικέσια μοναχικών πενθούντων. Όταν ο καιρός είναι ανοιχτός και η μέρα καλή στην Αναπαύσεως έρχονται μυρωδιές από αντηλιακά και σάπια προφυλακτικά εξαχνωμένα στον ήλιο (μόνο ο δαχτύλιος μένει ανέπαφος στο χρόνο, αυτό πρέπει να βάλουν στην μπούκα οι οικολόγοι). Οι δαχτύλιοι απ΄τις καπότες είναι η νέα τρύπα του όζοντος, για μένα βέβαια είναι το πιο χαρμόσυνο απολίθωμα του δυτικού πολιτισμού! Σ'αυτό το μικρό φιλάνθρωπο μαστοράδικο είναι εκτεθειμένη στη βιτρίνα η εικόνα του "Νεκρού" προστατευμένη από αόρατες δέσμες λέιζερ που θα κάνουν το απρόσεκτο χέρι στεφανιογράφημα και στεφανιαία νόσο μαζί με κάτι αυτοπαθές και τρισυπόστατο. Τα φωτογραφεία είναι γεμάτα φωτογραφίες (έλα!) από διάσημους πεθαμένους σε ιδιωτικές στιγμές που είναι όμορφοι ήρεμοι,και προσηνείς σαν έχουν  κάνει σεξ πριν 10 λεπτά  ή όπως τότε όταν κατά τύχη σου άνοιξαν την πόρτα για να τους πεις τα κάλαντα και δεν μπόρεσες να αρθρώσεις κουπλέ απ'τη σαστιμάρα. Αλλά έτσι όπως είναι απροσποίητοι και διαθέσιμοι σου βγάζουν ντροπή, είναι σαν να τους προσβάλλεις. Γι'αυτό καλό είναι να μην του κοιτάς για πολύ ώρα δια γυμνού οφθαλμού αλλά να θολώνεις ένα μαύρο τζαμάκι, μετά μπορείς να συνεχίσεις το ανηφορικό δρομάκι χωρίς ενοχές. Οι πελάτες είναι όλων των ηλικιών και είναι συνήθως οι πιο αδίστακτοι,αυτοί που αντέχουν το θανατικό και δεν είναι χαπακωμένοι στο κρεβάτι ή δεν έχουν απομονωθεί σε ένα σκάφανδρο στον πάτο της λίμνης της Βουλιαγμένης απ'όπου μπορεί να τους ξαναβγάλει μόνο η εικόνα από ένα γυφτάκι να κάνει βουτιές στο συντριβάνι στη λεωφόρο με τα πολλά ιατρεία που οδηγεί στην Κηφισίας (δεν θυμάμαι ποτέ ονόματα οδών ή θυμάμαι λίγων όσο κρατάνε και τα ονόματα των διαμενόντων σ'αυτές στο κινητό μου).Αυτοί οι πελάτες θέλουν τα χωράφια και τα σπίτια και για τον νεκρό δεν δίνουν δραχμή γι'αυτό μπαίνουν στα μαρμαράδικα και μιλάνε με σθένος και κάνουν και παζάρια. ¨Οταν ο ντόπιος παπαγάλος τους κόψει το δάχτυλο θα βγάλουν ένα πνιχτό ουρλιαχτό και θα βλαστημήσουν την ώρα και τη στιγμή που η Κριτική Τέχνης και τα Παρνασσιστικά έγιναν το απόλυτο άλλοθι των ξεφωνημένων media. Στα δόντια του νεκρού υπάρχουν σύμβολα από αρχαίες τροφές, ματωμένες και στεγνές, με αδρανείς και αφλόγιστες πρωτείνες και νιφάδες από θρεπτικά καλαμπόκια της Κρητιδικής περιόδου. Η εικόνα δεν πωλείται, βρίσκεται εκεί στην ίδια μοίρα με το πρώτο χιλιάρικο που ισιώνει χρόνια κάτω απ'το τζάμι του ταμείου και σαν το ξεθωριασμένο μαγιάτικο στεφάνι πάνω απ'την εξώθυρα με το Χαβανέζικο γκλιν γκλον ειδοποιητήριο. Τί είναι ένα στεφάνι που δεν πουλιέται μέσα σε ένα ανθοπωλείο; Τί είναι το ειδοποιητήριο γκλιν γκλον σε ένα θανατάδικο; Μάλλον κάτι σαν Ελβετικός σουγιάς φτιαγμένος από Ελβετικό τυρί. Ο νεκρός είναι ο Johnny Depp τον αναγνώρισα αμέσως είναι ένας διακοσμητικός Johnny Depp, που μάλλον συμβολίζει τον καλό ηθοποιό που πεθαίνει στη σκηνή. Ποιός σκέφτηκε να βάλουν έναν ηθοποιό πάνω σε μια επιτύμβια μαρμάρινη πλακέτα. Είναι μερικοί που ζουν ως σωσίες, δεν μιμούνται γίνονται τα πρόσωπα που τους καταλαμβάνουν το μυαλό. Είναι ένα μείγμα από τραβεστιλίκι, δαιμονισμό, εκδούλευση και ψεύδος. Αλλά μάλλον όλο αυτό είναι κάτι σαν να σου ρίχνει ένας λέκτορας το led στο μάτι. Για μένα, όμως,είναι το σχήμα ενός υπερτριχωμένου προσώπου, δεν μπορείς να το διαλύσεις με lazer, επομένως  πλάσε το σε κάτι ευφάνταστο,πρωτότυπο και σέξυ.Οι πιο ενδιαφέροντες άνθρωποι είναι οι αυτοσκηνοθετημένοι. Είναι μια πιο ευέλικτή γραμμή πλεύσης απ΄του σπανού τα γένια δεν βρίσκεις; Ο πόνος είναι μια υπερτριχωμένη ευαίσθητη επιφάνεια που δεν σηκώνει laser γι'αυτό η τριχογλυπτική είναι η σωτηρία. Μερικοί είναι ανένδοτοι και δεν θέλουν να υπεκφύγουν με παιδαριώδεις στρουθοκαμηλισμούς! Τα γυαλιά του Κλαρκ Κεντ κρύβουν το Super Man όσο το βλάχο τα πτυχία.Αρνούνται και συνεχίζουν απ'το σκάφανδρο να δίνουν μια και να βρίσκονται σε μια πάνκρυα σαρκοφάγο σμιλεμένη σε ένα κρατήρα της Σελήνης, μία η άλλη, αλλά η θέα σαφέστατα καλύτερη. Η γη είναι το φωτάκι νυχτός του φεγγαριού. Γι'αυτούς υπάρχει η λύση της παρειδωλίας. Βράχοι που μοιάζουν με τραγόμορφες θεές, σπίτια που γέρνουν σαν δολοφονημένοι ένοικοι, τηλεκοντρόλ που με στον κατάλληλο συνδυασμό εμφανίζουν στην οθόνη ένα στατικό stencil του Ιησού και βλακείες βλακείες βλακείες χιλιάδες εξυπνάδες για σερβίρεις και ένα κομμάτι του ονόματός σου ,όσον το δυνατόν πιο μεγάλο, πάνω στο πιάτο της απόλυτης αλήθειας. Ότι κανένας νεκρός δεν αποτυπώνεται ποτέ, ούτε αποβουτυρώνεται μέσω μιας ταύτισης του θανόντος με ένα διάσημο, το ζήτημα είναι να τιμήσεις την παρτιτούρα του υλικού:μάρμαρο, ξύλο, πέτρα αυτά θα υποδείξουν σε τί θα τα μετουσιώσεις, αυτά θα υπαγορεύσουν ακόμα και ποιόν νεκρό θέλουν να αποτυπώσεις πάνω τους μόνο αυτά, ακόμα πιο βάναυσα; Το κοίτασμα ορίζει το format! Για τον πόνο...τριχογλυπτική!